Βαλκάνια: Μια πυρίκαυστη ζώνη


Κωνσταντίνος Χολέβας

Στις 28 Ιουνίου θυμόμαστε δύο ιστορικές επετείους που σχετίζονται με την πυρίκαυστη ζώνη των Βαλκανίων. Πρώτη επέτειος είναι εκείνη της 28ης Ιουνίου 1389, όταν οι Σέρβοι ηττήθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους στην πεδιάδα των κοτσυφιών (Κοσσυφοπέδιο) και εισήλθαν στη σκοτεινή περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η δεύτερη επέτειος είναι εκείνη της 28ης Ιουνίου 1914, όταν δολοφονήθηκε από Σέρβο εθνικιστή ο διάδοχος της Αυστροουγγαρίας Φερδινάνδος στο Σαράγιεβο και έτσι άναψε η πρώτη σπίθα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
 Η μάχη του Κοσσυφοπεδίου έδωσε έναν άγιο και ήρωα στο ορθόδοξο σερβικό έθνος: Τον πρίγκιπα Λάζαρο, ο οποίος τιμάται έως σήμερα. Η ανάμνηση προκαλεί διπλή θλίψη στους σύγχρονους Σέρβους διότι έχασαν ξανά προσφάτως το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο οι Αλβανοί ανακήρυξαν ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Κόσοβο.

Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος :

Μετέβη ο Πάπας στα Ιεροσόλυμα, όπου συναντήθηκε όχι μόνον με τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, αλλά και με διαφόρους άλλους εκκλησιαστικούς, πολιτειακούς και πολιτικούς τοπικούς παράγοντες. Εκεί ευρισκόμενος, την μια ημέρα ασπάσθηκε το χέρι του Οικουμενικού Πατριάρχου! Την άλλη ημέρα ασπάσθηκε το χέρι του Προέδρου του Ισραήλ! Έπειτα ασπάσθηκε το χέρι ενός ακτιβιστή ομοφυλόφιλου Ρωμαοκαθολικού ιερέα! Τέλος, επισκεφθείς το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, ασπάσθηκε και το χέρι όλων των επιζησάντων από το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα!  Δηλ. ο Πάπας εφαρμόζει την αρχή: "και με το σκύλο μπονζούρ και με τη γάτα καλημέρα". Κοροϊδεύει, συνεπώς, Θεό και ανθρώπους!  

Κάθε Τρίτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΠΡΟΔΡΟΜΟ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 1 Ιουλίου 2014

Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων.

Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τὴν ἐποχὴ ποὺ αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Κάρυνος, ἦταν γιατροὶ στὸ ἐπάγγελμα καὶ παρεῖχαν ἰάσεις σὲ ὅλους ὅσους εἶχαν ἀνάγκη, καὶ γιὰ ἀντάλλαγμα δὲν ἔπαιρναν χρήματα, ἀλλὰ τὸ μόνο ποὺ ζητοῦσαν ἦταν νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό. Κάποιοι ὅμως καλοθελητὲς διέβαλαν τοὺς ἁγίους στὸν αὐτοκράτορα καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ θεραπεῖες καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσαν τὰ ἔκαναν μὲ μαγικὲς τέχνες.

Τότε οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ πᾶνε ἄλλους ἀντὶαὐτῶν στὸν αὐτοκράτορα, προσῆλθαν μόνοι τους ἐνώπιόν του καὶ ὁΚαρίνος προσπάθησε νὰ τοὺς μεταπείσει νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό.Ἐκεῖνοι ὅμως ὄχι μόνο δὲν ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους, ἀλλὰ κατάφεραν νὰ μεταπείσουν καὶ νὰ ἀλλάξουν καὶ τὸν ἴδιο τὸν αὐτοκράτορα, ἀφοῦ καὶ ὁ ἴδιος δέχθηκε τὶς θεραπευτικές τους ἰάσεις. Συγκεκριμένα, ὅταν ὁ Καρῖνος ἀνέκρινε τοὺς Ἁγίους, μετατοπίστηκε ἡ θέση τοῦ προσώπου του καὶ στράφηκε πρὸς τὴν ράχη του. Ἀμέσως τότε οἱ Ἅγιοι τὴν θεράπευσαν μὲ τὴν προσευχή τους στὸν Χριστό. Ἐξαιτίας αὐτοῦ τοῦ θαύματος, πίστεψαν στὸν Χριστὸ ὅσοι βρίσκονταν ἐκείνη τὴν στιγμὴ μπροστὰ σ' αὐτὸ ποὺ συνέβη καὶ ὁ ἴδιος ὁ Αὐτοκράτορας τοὺς ἔστειλε πίσω στοὺς συγγενεῖς τους μὲ μεγάλες τιμές.
Ἀργότερα ὅμως, μετὰ ἀπὸ μεγάλο χρονικὸ διάστημα, οἱ Ἅγιοι φθονήθηκαν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν δάσκαλο ποὺ τοὺς εἶχε μάθει τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, γιατί εἶχαν ἀποκτήσει μεγάλη δόξα καὶ φήμη. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο τοὺς ἀνέβασε σὲ κάποιο ὅρος γιὰ νὰ μαζέψουν δῆθεν κάποια βότανα καὶ ἐκεῖ τοὺς ἐπιτέθηκε μὲ πέτρες καὶ τοὺς θανάτωσε.

Υπάρχει λύσις από την λαίλαπα του Οικουμενισμού που έχει παρασύρει σχεδόν τους πάντες, και από τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η Νέα Τάξις επάνω στο πλανήτη;

 Βεβαίως υπάρχει. Αυτή είναι  η Ορθόδοξος Εκκλησία, η οποία ετοιμάζεται δια να εορτάση τα επινίκεια! Αυτή είναι η σωστική κιβωτός δι’ ολόκληρον τον κόσμον. Αλλά το πρόβλημα είναι, αν η διακεχυμένη αχλύς, αυτό το γλαύκωμα που επικάθεται εις τους οφθαλμούς των ψυχών, αποδειχθή ασθενέστερον από την δύναμιν της λάμψεως του Χριστού, που καλεί εις αλλαγήν του νου, εις μετάνοιαν και σωτηρίαν και θέωσιν, αντί της αυτοκαταστροφής που έρχεται και του αιωνίου ερέβους, που περιμένει όσους δεν έχουν στην ψυχήν των φως.

Του μακαριστού Γέροντος Χρυσοστόμου Σπύρου των Σπετσών:

Ποία υπήρξεν η στάσις των Ορθοδόξων έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού; Ενταύθα η έκπληξις ανακόπτει τον λόγον και η λύπη επιβραδύνει την σκέψιν. Τα γενόμενα είναι άξια θρήνου μάλλον ή διηγήσεως. Τα γνωρίζετε κάλλιον παντός άλλου! Είναι αναντίρρητον ότι, και μία μόνον απλή σύγκρισις της συγχρόνου εκκλησιαστικής καταστάσεως και της του παρελθόντος τοιαύτης, δημιουργεί βαρυτάτην κατάθλιψιν εις τον αληθή εραστήν της Ορθοδοξίας. Το πάλαι, δια την παράβασιν ενός και μόνον ιερού κανόνος, έστω απλής ηθικής τάξεως και ευταξίας, εξεγείρετο πλήθος κληρικών και λαϊκών, αγωνιζομένων άχρι δεσμών και φυλακής, εξοριών και αυτού του θανάτου, μη υποστελλόντων όμως ουδέ μέχρι κεραίας την ευθαρσή ομολογίαν των! Απηύθυνον το του Προδρόμου «ουκ έξεστί σοι» εις βασιλείς και Πατριάρχας, ουδέν προτιμώντες της του Χριστού Εκκλησίας και της ευνόμου Αυτής λειτουργίας! Σήμερον, εξ αντιθέτου, ενώ πορθείται σύνολος η των Πατέρων διδασκαλία και τα περί την πίστιν ναυάγια πυκνά, «σιγά των ευσεβούντων τα στόματα» (Μ. Βασιλείου επιστ. 92), η των ποιμένων παρρησία, πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, ουδέ ίχνη διασώζει αγωνιστικής διαθέσεως των αρχαίων πατέρων, τα των αιρέσεων κύματα όντως δεινά και πολλά και «βράχος» ουδείς…

Η Αποστολική Σύνοδος

Προτού αναφερθούμε, αγαπητοί αναγνώστες, εν συντομία, στην Αποστολική Σύνοδο, πρέπει, καταρχάς, να κατανοήσουμε τον όρο «Σύνοδος» στην Ορθοδοξία. Ο θεσμός της Συνόδου στην Εκκλησία μας, λοιπόν, είναι σημαντικός, καθώς έτσι αποκαλύπτεται ο τρόπος λειτουργίας της Εκκλησίας ως κοινωνικού σώματος. Η Σύνοδος είναι το ανώτατο διοικητικό σώμα της Εκκλησίας και απαρτίζεται από τους Επισκόπους της. Κάθε τοπική Εκκλησία έχει Ιερά Σύνοδο, η οποία συνέρχεται -συγκαλείται προς ρύθμιση και εξέταση των διαφόρων θεμάτων και ζητημάτων που αφορούν στην Εκκλησία, ώστε να εξασφαλίζεται η υγειής λειτουργία του εκκλησιαστικού σώματος. Για παράδειγμα, Σύνοδος συγκαλείται για την εκλογή και χειροτονία νέων Επισκόπων.
Από την εκκλησιαστική ιστορία μαθαίνουμε για τις Οικουμενικές Συνόδους. Αυτές ήσαν μεγάλες συνελεύσεις Επισκόπων από όλη την οικουμένη. Σκοπός και στόχος τους ήταν η οριοθέτηση της ορθής πίστης και η κανονική λειτουργία της Εκκλησίας.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.