Τάδε έφη ο αδελφός μας Sotirios Zouridis :


  • Ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου :
    ...Κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν όλα όσα επί χίλια και πλέον έτη εχώριζαν και χωρίζουν – και θα χωρίζουν – τους αιρετικούς Παπικούς από τους Ορθοδόξους. Μόνο προσχηματικά και τυπικά δεν υπήρξε και το «κοινόν Ποτήριον» ακόμη. Αυτό γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν. Αλλ’ όμως ήδη από το 1965, μετά την αντικανονική και μονομερή «άρση των αναθεμάτων», το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται «σιωπηρώς» ως ομόπιστος Πατριάρχης Ρώμης και μάλιστα ως πρώτος τη τάξει!
  • Sotirios Zouridis : Και ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου τι μνημονεύει ? Οπως έμαθα τηλεφωνικά απο τους ιδίους τον επιχώριο επίσκοπο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου . Αρα ? Ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου αν και ξέρει οτι ο Πάπας είναι στα δίπτυχα , αν και ξέρει οτι τον Πάπα τον μνημονεύει ο Βαρθολομαίος σαν πρώτο επίσκοπο εκκλησίας , σαν πατέρα και ποιμενάρχη παρ' όλα αυτά μνημονεύει Βαρθολομαίο ..... Τι να του πώ που δεν ξέρει ? Εν πλήρη επιγνώση επιλέγει ... Για εκεί όπου θα αναπαύεται αιώνια στην καλύτερη περίπτωση κάθε επίσκοπος που μνημονεύει Βαρθολομαίο , κάθε ένας που μνημονεύει Βαρθολομαίο 

Ἐπί τῇ συμπληρώσει 14 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰς Κύριον μεταστάσεως τοῦ εὐλαβεστάτου ἱερέως π. Νικολάου Πέττα, τοῦ ἐκ Πατρῶν.



Χρήστου Καρρᾶ,
καθηγητοῦ Φιλολογίας



«Ἐγκωμιαζομένων δικαίων
εὐφρανθήσονται λαοί» (Παρ. 29,2).

Συμπληροῦνται ἤδη 14 ἔτη ἀπό τῆς ὁσιακῆς καί μακαρίας κοιμήσεως τοῦ π. Νικολάου Πέττα, τόν ὁποῖον εἶχον τήν τιμήν, τήν χαράν καί τήν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν νά γνωρίσω κατά τήν τελευταίαν πενταετίαν τοῦ ἐπιγείου βίου του. Ἐπρόκειτο περί ἀνδρός περικοσμημένου μέ χριστιανικάς ἀρετάς καί ἀξίου ἐργάτου ἐν τῷ ἀμπελῶνι τοῦ Κυρίου. Τοιαῦται ἐκκλησιαστικαί μορφαί, ὁποῖος ὑπῆρξεν ὁ π. Νικόλαος, ἄξιον καί δίκαιον εἶναι νά προβάλλωνται εἰς τό πλατύ κοινόν, ὥστε νά ἀποτελοῦν πρότυπα ζωῆς εἰς καιρούς πνευματικῆς αὐχμηρότητος καί ἠθικῆς καταπτώσεως. Ἤδη ὑπό τοῦ πανοσιολογιωτάτου Πρωτεπιστάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Γέροντος Μαξίμου, τοῦ Ἰβηρίτου, ἐξεδόθη σχετικόν πόνημα ὑπό τόν τίτλον: «Νέαι ἡγιασμέναι μορφαί εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου: Ὁ π.  Νικόλαος Πέττας (1941-4.1.2000) καί ἡ πρεσβυτέρα του Ἀνθή (1943-6.12.2012)», ἔργον ἱστορικόν καί ἄκρως ἀποκαλυπτικόν περί τοῦ βίου καί τῆς δράσεως τοῦ π. Νικολάου. Παραλλήλως ἐδημιουργήθη ὑπό τοῦ ἐλλογιμωτάτου καθηγητοῦ τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Φωτίου Δημητρακοπούλου ὁ ἱστότοπος http://www.pnikolaos.gr πρός καταγραφήν καί διάσωσιν μαρτυριῶν, ὥστε νά γίνῃ γνωστή ἡ βιοτή τοῦ λευϊτικοῦ ζεύγους Πέττα. Ἄν καί τά μέχρι τοῦδε καταγεγραμμένα στοιχεῖα περί τοῦ π. Νικολάου εἶναι ὀλίγα, εἶναι ὅμως ἐνδεικτικά τῶν ἀρετῶν αὐτοῦ. Ἄλλωστε ἐξ ὄνυχος γινώσκει τις τόν λέοντα, ἐκ τοῦ ὀλίγου τό πολύ καί ἐκ τοῦ μικροῦ τό μέγα.

ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ.

Δευτέρα, 6 Ἰανουαρίου 2014

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΤΕ ΚΑΙ  ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ  ΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ
ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ.


Ἀφιέρωμα ἀπό τήν συμπληρώσει 14 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰς Κύριον μεταστάσεως τοῦ π. Νικολάου, ἀπό τόν ἱερέα Παπαχαράλαμπο Ντελή-Πανουτσακόπουλο, ἐκ Βεσινίου Καλαβρύτων.


Καί τίς ἔφυ σοφός καί ἱερός ὧδε, τίς ἔργον ἔρρεξε τοσοῦτον, ὅσον ὁ ἱεροφάντωρ ἤνυσε ἱερεύς Νικόλαος; Ὅς θάνατον παριόντα τρεῖς ἡμερας στέρνοις ἔσχεν. Καί θερμοῖς χερσίν ἁφαῖς ἐξένισεν, τήν δέ τετάρτην ἑαυτοῦ ψυχήν ὡς ἄρτον ὑδύν τῷ Κυρίῳ παρέδωκεν.
Καί ποιός ἐγεννήθηκε ἐδῶ τόσον σοφός, ποιός ἔπραξε τέτοιον ἔργον, σάν αὐτό πού ἐξετέλεσεν ὁ πάνσοφος καί ἱερώτατος π. Νικόλαος Ἀ. Πέττας ὁ ὁποῖος, τόν θάνατον ἐλθόντα, τόν ἐκράτησεν ἐπί τρεῖς ἡμέρες ἐντός τοῦ στέρνου του, προσφέρων εἰς αὐτόν τήν τῶν χεριῶν του θαλπωρήν, καί τήν τετάρτην προσέφερε τήν ψυχή του, ὡς γλυκό ψωμί στόν Χριστό.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ερωτά τον Οικ. Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο :

Μετά ταῦτα, ἐρωτοῦμεν Ὑμᾶς, Παναγιώτατε Δέσποτα: Πῶς χρησιμοποιεῖτε τόν ὅρο «ἀδελφές ἐκκλησίες», ὅταν αὐτός εἶναι ἁγιοπατερικῶς ἀμάρτυρος καί μάλιστα πανορθοδόξως ἔχει ἀπορριφθεῖ καί ἀκυρωθεῖ; Διατί κάνετε ἐπιλεκτική χρήση τῶν πανορθοδόξων ἀποφάσεων;

Πλέον συγκεκριμένως, ἐρωτοῦμεν εὐλόγως: Κατά τήν Θεοτίμητον Παναγιότητα Ὑμῶν, πόσες Ἐκκλησίες ὑπάρχουν; Μία ἤ πολλές; Ὁ Χριστός ἵδρυσε Μία ἤ πολλές ἐκκλησίες; Ὁ Χριστός δέν ἵδρυσε μόνο τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅπως ὁμολογοῦμε ἅπαντες οἱ Ὀρθόδοξοι στό Σύμβολο τῆς Πίστεως Νικαίας-Κων/λεως; Ἀφοῦ, λοιπόν, συμφώνως πρός τούς Ὑμέτερους Λόγους ὑπάρχουν πολλές ἐκκλησίες καί ὅλοι οἱ αἱρετικοί ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία, τότε ὑπάρχουν καί πολλοί Κύριοι, πολλές πίστεις, πολλά βαπτίσματα. Ὅμως, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, λέει ὅτι ὑπάρχει«εἷς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα». Στόν ὀρθόδοξο χῶρο κάνουμε λόγο γιά Ὀρθοδοξία (ὀρθή δόξα περί Θεοῦ) καί γιά αἵρεση, πλάνη (πλανεμένη, ἐσφαλμένη, διαστρεβλωμένη δόξα περί Θεοῦ). Ἀπό πότε, ὅμως, οἱ αἱρέσεις καί οἱ αἱρετικοί ἀποτελοῦν ἐκκλησίες;

Ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου :

...Κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν όλα όσα επί χίλια και πλέον έτη εχώριζαν και χωρίζουν – και θα χωρίζουν – τους αιρετικούς Παπικούς από τους Ορθοδόξους. Μόνο προσχηματικά και τυπικά δεν υπήρξε και το «κοινόν Ποτήριον» ακόμη. Αυτό γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν. Αλλ’ όμως ήδη από το 1965, μετά την αντικανονική και μονομερή «άρση των αναθεμάτων», το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται «σιωπηρώς» ως ομόπιστος Πατριάρχης Ρώμης και μάλιστα ως πρώτος τη τάξει!