Πίστη - Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου


Οι υπερβολικά ανόητοι, αυτοί προ παντός είναι εκείνοι που επιτρέπουν στο λογικό τους να ερευνά εκείνα που δεν είναι δυνατόν να τα γνωρίσει κανείς, παρά μόνον με την πίστη. Γιατί, αν κάποιος, τη στιγμή που ο έμπειρος μεταλλουργός βγάζει από τη φωτιά με την τσιμπίδα το πυρακτωμένο σίδερο, αυτός επιμένει να το κάνει αυτό με το χέρι, θα τον χαρακτηρίσουμε ως τον μεγαλύτερο ανόητο• έτσι και οι φιλόσοφοι, επειδή επέμεναν να γνωρίσουν τα δόγματα της πίστεως με τη δύναμη του λογικού τους, περιφρόνησαν την πίστη. Και γι’ αυτό δεν μπόρεσαν να γνωρίσουν τίποτε από αυτά που ζητούσαν. Είναι ασυγχώρητο να εξετάζουμε με περιέργεια τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνονται οι βουλές του Θεού και τις αποφάσεις Του πρέπει να τις αποδεχόμαστε με πίστη. Γιατί, όταν ο Θεός φανερώνει τη γνώμη Του και τη θέλησή Του, δεν πρέπει να τα υποβάλουμε στον έλεγχο του λογικού, ούτε να ερευνούμε την αιτιολογία των γεγονότων, ούτε να προβάλουμε την αδυναμία της φύσεως, ούτε τίποτα άλλο από τα παρόμοια• γιατί από όλα αυτά είναι ανώτερη η δύναμη της απόφασης του Θεού και δεν μπορεί κανένα εμπόδιο να την ματαιώσει.

Συνωστισμένες στο Ζάλογγο


Αγνή Παρθένε Δέσποινα


Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος στὸν λόγο του περὶ πραότητος λέγει ὅτι:

«Πραότης εἶναι μία ἀμετακίνητη κατάστασις τοῦ νοῦ, ποὺ παραμένει ἡ ἴδια καὶ στὶς τιμὲς      καὶ στὶς περιφρονήσεις. Πραότης εἶναι τὸ στήριγμα τῆς ὑπομονῆς, ἡ θύρα ἤ καλύτερα ἡ   μητέρα τῆς ἀγάπης, ἡ προϋπόθεσις τῆς διακρίσεως, ἡ πρόξενος τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν, τὸ θάρρος τῆς προσευχῆς. Ἡ πραότης εἶναι συνεργὸς στὴν ὑπακοή, ὁδηγὸς  στὴν  ἀδελφοσύνη, χαλινὸς τῆς μανίας, κόψιμο τοῦ θυμοῦ, μίμησις τοῦ Χριστοῦ. Ἡ πραεῖα  ψυχὴ εἶναι θρόνος τῆς ἁπλότητος, ἐνῶ ὁ νοῦς τοῦ ὀργίλου δημιουργός τῆς πονηρίας. Ἡ ἤπια ψυχὴ θὰ δεχθῆ μέσα της τοὺς λόγους τῆς σοφίας. Ἡ εὐθεῖα ψυχὴ συζῆ μὲ τὴν       ταπείνωσι, ἐνῶ ἡ πονηρὰ εἶναι ὑπηρέτρια τῆς ὑπερηφάνειας. Οἱ ψυχὲς τῶν πράων θὰ γεμίσουν ἀπὸ γνῶσι καὶ σύνεσι, ἐνῶ ὁ νοῦς τοῦ θυμώδους συγκατοικεῖ μὲ τὸ σκοτάδι  καὶ τὴν ἄγνοια»

Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς ἑρμηνεύοντας τὸ «Πάτερ ἡμῶν»

«Ὅταν συνυπάρχουν ἡ ταπείνωση καὶ ἡ πραότητα φανερώνουν τέλειο ἄνθρωπο, ποὺ  κτίζεται κατὰ Χριστό. Γιατί κάθε ταπεινὸς εἶναι ὁπωσδήποτε καὶ πρᾶος· καὶ κάθε πρᾶος  εἶναι ὁπωσδήποτε καὶ ταπεινός. Εἶναι ταπεινὸς γιατί γνωρίζει ὅτι ἔχει λάβει τὴν ὕπαρξή  του δανεική, καὶ πρᾶος γιατί ἔχει ἀντιληφθεῖ τὴν ὀρθὴ χρήση τῶν φυσικῶν δυνάμεων, ποὺ τοῦ δόθηκαν καὶ ἔτσι τὶς θέτει στὴ ὑπηρεσία τοῦ λόγου πρὸς γένεση τῆς ἀρετῆς,  ἐνῶ ἀπομακρύνει τελείως τὴν ἐνέργειά τους ἀπὸ ὁ,τιδήποτε εἶναι λυπηρό».

Aυτό το πορνίδιο συνεχίζει να προκαλεί

Ο... χορός του Ζαλόγγου για τη Ρεπούση!

Ούτε ο χορός του Ζαλόγγου υπήρξε για τη Μαρία Ρεπούση! Ναι, καλά διαβάσατε, η βουλευτής ιστορικός (!) της ΔΗΜ.ΑΡ. σε χθεσινή της συνέντευξη (Alpha) επανήλθε δριμύτερη, καθώς, ερωτηθείσα αν υπήρξε ο χορός του Ζαλόγγου, υποστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι «κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους».
 Βέβαια έδειξε για ακόμη μια φορά την ευαισθησία της προς τους ομοφυλόφιλους, ζητώντας να τους δοθεί το δικαίωμα της υιοθεσίας, ενώ υπερασπίστηκε -μολονότι την «άδειασαν» τόσο ο Φώτης Κουβέλης όσο και οι «σύντροφοί» της- τη θέση για τις γενοκτονίες.
 «Εφόσον η Πολιτεία αναγνωρίζει το δικαίωμα της υιοθεσίας σε ετεροφυλόφιλους, οφείλει να το αναγνωρίζει και σε ομοφυλόφιλους» υποστήριξε αρχικά, για να αναρωτηθεί στη συνέχεια «γιατί υπάρχει στην Ελλάδα αυτή η ομοφοβία;».
 Αναφορικά με τις γενοκτονίες, αφού σημείωσε ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε αυτές των Ποντίων και των Αρμενίων, «φωτογραφίζοντας» τον εαυτό της, είπε: «Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική επιστήμη είναι υποχρεωμένη να δεχτεί τις πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα να τιμωρούνται όσοι έχουν διαφορετική άποψη». 
Θρασύτητα
 Μάλιστα, σε άλλη εκπομπή (ΝΕΤ) η κυρία Ρεπούση αναφέρθηκε στο γνωστό βιβλίο της που αναφέρει τα περί «συνωστισμού» στο λιμάνι της Σμύρνης κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Εκεί θρασύτατα, αφού προσπάθησε να απολογηθεί, αναρωτήθηκε: «Τελεία και παύλα. Ιερά εξέταση θα περάσω, δεν καταλαβαίνω;»
Την ίδια ώρα, με σφοδρότητα επιτέθηκαν στην κυρία Ρεπούση τόσο βουλευτής της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης όσο και ο Ν. Νικολόπουλος. Ο πρώτος, μέσω facebook αλλά και... Μίλαν Κούντερα, τόνισε ότι «για να ξεπαστρέψεις έναν λαό, του αφαιρείς πρώτα τη μνήμη. Καταστρέφεις τα βιβλία του, τον πολιτισμό του, την Ιστορία του». Ο δεύτερος ζήτησε την αποβολή της για προδοτική στάση και συμπεριφορά.
 Αλέξανδρος Διαμάντης -Δημοκρατία,31/05/2013
Μύθος για τη Ρεπούση ο χορός του Ζαλόγγου
Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ μίλησε εκ νέου για τη γενοκτονία των Ποντίων και Αρμενίων
 “Είμαι κατά της ποινικοποίησης της μνήμης"
Μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Πόντιων η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση αμφισβητεί και το χορό του Ζαλόγγου μέσα από ραδιοφωνική της συνέντευξη. Μιλώντας την Πέμπτη στο ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 989 με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο η βουλευτής σε ερώτηση για το αν υπήρξε ο χορός του Ζαλόγγου, απάντησε ότι “κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους”.
Επίσης, με αφορμή το θέμα με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο επανέλαβε την αμφισβήτησή της ως προς τη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων. Συγκεκριμένα είπε: “Είμαι κατά της ποινικοποίησης της μνήμης. Το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική επιστήμη είναι υποχρεωμένη να δεχθεί τις πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα να τιμωρούνται όσοι έχουν διαφορετική άποψη”, προσθέτοντας ότι δεν έχει καμία επιφύλαξη με τη διάταξη που προτείνει το σχέδιο νόμου του Ρουπακιώτη. 
Η βουλευτής τάχθηκε επίσης υπέρ του δικαιώματος υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια λέγοντας συγκεκριμένα: “Εφόσον η Πολιτεία αναγνωρίζει το δικαίωμα της υιοθεσίας σε ετεροφυλόφιλους οφείλει να το αναγνωρίζει και σε ομοφυλόφιλους”. 
Τέλος μίλησε και για το βιβλίο της Ιστορίας και την αναφορά περί “συνωστισμού” στη Σμύρνη, λέγοντας ότι στο βιβλίο υπήρξε το ρήμα και όχι η λέξη ''συνωστισμός'', κάτι το οποίο όπως είπε διορθώθηκε αμέσως.
Για “αβάσταχτη ιστορική ελαφρότητα” έκανε λόγο σχετικά με την τοποθέτηση της Μ. Ρεπούση ο βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής” Γιάννης Μιχελάκης. 
 Σε κείμενό του, το οποίο δημοσίευσε στις σελίδες του στο facebook και στο twitter αναφέρει: 

“Η …αβάσταχτη ιστορική ελαφρότητα της κυρίας Ρεπούση
«Για να ξεπαστρέψεις ένα λαό, του αφαιρείς πρώτα τη μνήμη. Καταστρέφεις τα βιβλία του, τον πολιτισμό του, την ιστορία του. Και κάποιος άλλος του γράφει βιβλία, του δίνει πολιτισμό και επινοεί για λογαριασμό του άλλη ιστορία. Έπειτα, ο λαός αρχίζει σιγά σιγά να ξεχνά ποιος είναι και ποιος ήταν. Ακόμη πιο γρήγορα θα τον ξεχάσει ο κόσμος γύρω του».
Αυτά έγραφε ο Μίλαν Κούντερα στο «Βιβλίο του γέλιου και της λήθης» το 1978, με σκοπό να αφυπνίσει τους συμπατριώτες του. Εκείνοι αφυπνίστηκαν! Η κυρία Ρεπούση ;”

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)


Εις την Εκκλησίαν Του ο Χριστός τελεί την απολύτρωσιν και σωτηρίαν των ανθρώπων δια των μυστηρίων της Εκκλησίας και των αγίων αρετών με την δύναμιν και Χάριν του Αγίου Πνεύματος. Ουσιαστικώς, ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Χριστός μετά του σώματός Του, της Εκκλησίας, είναι το παν-μυστήριον εις το οποίον και από το οποίον είναι όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας αρχίζοντας από το μυστήριον του Βαπτίσματος μέχρις όλα τα άλλα. Τα πάντα εις την Εκκλησίαν είναι μυστήριον, από το μικρότερον μέχρι το μεγαλύτερον, διότι τα πάντα είναι πεπληρωμένα της αγιότητος και χάριτος του Χριστού. Εάν ο Χριστός είναι το πλήρωμα της Εκκλησίας και η Εκκλησία το πλήρωμα του Χριστού, τότε εις τον Χριστόν και την Εκκλησίαν Του περιέχονται τα πάντα:και η σωτηρία και η ζωή και ο αγιασμός και η θέωσις και η θεανθρωποποίησις και κάθε μυστηριακή πραγματικότης του Θεού που την χρειάζεται η ανθρωπίνη ύπαρξις δια την ζωήν της εις όλους τους κόσμους. Ο Χριστός είναι το «μέγα της ευσεβείας μυστήριον» (Α΄ Τιμ. 3, 16), το μέγα δηλαδή μυστήριον της θεανθρωπίνης πίστεώς μας,και εν Αυτώ ευρίσκεται και όλον το μυστήριον της Εκκλησίας. Το υποστατικόν μυστήριον του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος περιχωρεί όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας, δια τούτο κάθε μυστήριον της Εκκλησίας είναι Χριστολογικόν μυστήριον, πράγμα που σημαίνει ότι ταυτοχρόνως είναι και Εκκλησιολογικόν. Τούτο δε διότι η Εκκλησία είναι αναπόσπαστον σώμα του σαρκωθέντως Υιού του Θεού και κάθε Εκκλησιαστικόν μυστήριον αφορά και το Πρόσωπον του Χριστού και το θεανθρώπινον σώμα Του. Δια τούτο όλα τα μυστήρια ευρίσκονται μόνον εν τη Εκκλησία, αλλά και η Εκκλησία ευρίσκεται ολόκληρος εις έκαστον μυστήριόν Της.

π. Θεόδωρος Ζήσης-Η Άλωση της Πόλεως (Ρουμανία)

Greek Orthodox Easter -the Sunday of the Resurrection- greek orthodox chan


Πίστη - Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου


Ας υπακούουμε λοιπόν σε όλα στο Θεό και ας μην αντιλέγουμε σε τίποτε, έστω κι αν αυτό που λέγεται φαίνεται αντίθετο στις δικές μας λογικές σκέψεις και στα αισθήσεις μας• ο λόγος του Θεού έχει για μας μεγαλύτερη αξία από το λογικό και την όρασή μας. Το ίδιο ας κάνουμε και προκειμένου για τα μυστήρια της Εκκλησίας και της πίστεως• ας μην προσέχουμε μόνον τα ορατά σημεία, αλλά ας διατηρούμε ζωηρά στη μνήμη μας τα λόγια του Θεού. Γιατί ο λόγος του Θεού δεν είναι παράλογος, ενώ οι αισθήσεις μας απατώνται εύκολα. Ο λόγος του Θεού ουδέποτε διαψεύσθηκε, ενώ οι αισθήσεις μας σφάλλουν τις περισσότερες φορές.
Η πίστη είναι το παν• αν αυτή μας διαβεβαιώνει για κάτι, η καρδιά έχει το αίσθημα της ασφάλειας.  Άρα η πίστη δίνει τη διαβεβαίωση, ενώ οι ανθρώπινοι συλλογισμοί κλονίζουν• η πίστη λοιπόν είναι αντίθετη με τον συλλογισμό του ανθρώπου, ο οποίος αμφιβάλλει.