Εσύντριψε την ιδίαν του εχθρικοτάτην κεφαλήν, τουτέστι ηφανίσθη κατά κράτος.

Ιδού το ευμήχανον και εύπορον της του Θεού σοφίας, πως κατεσοφίσατο και εδελέασε τον πονηρόν διάβολον με εκείνον τον ίδιον τρόπον, με τον οποίον εκείνος εδελέασε τον πρωτόπλαστον· καθώς γαρ ο διάβολος ενεδύθη τον όφιν, και δόλωμα τούτον ποιήσας, δια μέσου αυτού ενίκησε τους πρωτοπλάστους εν τω Παραδείσω· ούτω και ο ημέτερος Σωτήρ, ενδυθείς την ιδικήν μας φύσιν ως ένα πρόβλημα και δόλωμα, δια μέσου αυτής νικά και καταβάλλει τον πονηρόν, όστις επολέμει μεν από αδιαντροπίαν του το φαινόμενον δόλωμα της ανθρωπότητος, ενικάτο δε και κατετροπώνετο από το κρυπτόμενον έσωθεν άγκιστρον: ήτοι από την Θεότητα. Τούτο δε το νόημα ο Μελωδός παραστήσαι βουλόμενος λέγει, ότι ο διάβολος, όστις πάλαι σχηματισθείς εις φύσιν θηρός κακούργου και θανατηφόρου ενεφύτευσεν εις την Κτίσιν τον θάνατον, αυτός σήμερον επισκοτείται και δελεάζεται με την δια σαρκός παρουσίαν του Θεού Λόγου. Διότι προσέβαλεν: ήτοι επολέμησεν ο διάβολος τον Δεσπότην και Κύριον, αλλ΄ ενικήθη υπ΄ αυτού· διότι ο Κύριος εφάνη εις τον Κόσμον, όχι ως Ήλιος λαμπρός με γυμνήν την Θεότητα, αλλά ως όρθρος υποσκότεινος, έχων το φως της Θεότητος εσκεπασμένον υπό το κάλυμμα της προσληφθείσης σαρκός, καθώς λέγει ο Δαβίδ: «Έθετο σκότος αποκρυφήν αυτού», δηλών με τούτο όχι μόνον το ακατάληπτον της θείας φύσεως, αλλά και την σάρκα του Χριστού η οποία έκρυπτε την Θεότητα, και τρόπον τινά έγινε δόλωμα κατά του διαβόλου. Ο μεν Σωτήρ λοιπόν με τοιούτον σχήμα επεδήμησεν εν Κόσμω, ίνα τον διάβολον μεν αφανίση, τον δε άνθρωπον σώση· ο δε διάβολος πεσών εναντίον εις αυτόν ως εις ψιλόν άνθρωπον, και πολεμήσας, επολεμήθη και ενικήθη υπ΄ αυτού τόσον, ώστε εσύντριψε την ιδίαν του εχθρικοτάτην κεφαλήν, τουτέστι ηφανίσθη κατά κράτος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: