Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εις εκάστην ευαγγελικήν θεανθρωπίνην αρετήν συνεχώς εργάζονται μαζί Θεός και άνθρωπος. Ο βασικός νόμος κάθε ευαγγελικής αρετής είναι η θεανθρωπίνη συνεργασία, θεανθρώπινος συνεργισμός, κατά τον λόγον του αποστόλου Παύλου: «Θεού γαρ εσμεν συνεργοί» (Α’ Κορ. 3, 9). Η θεοειδής ελευθερία της ανθρωπίνης υπάρξεως εξασφαλίζει εις τον άνθρωπον την θεοειδή συνεργασίαν με τον Θεόν. Την θεανθρωπίνην ισορροπίαν εις τας εναρέτους ασκήσεις του ανθρώπου κρατεί ο Κύριος Ιησούς Χριστός ως κεφαλή της Εκκλησίας και κεφαλή κάθε μέλους της, ούτως ώστε ούτε τα του Θεού να ζημιώνουν τα του ανθρώπου ούτε και αντιστρόφως. Εις το έργον της σωτηρίας του ανθρώπου ο Θεός φανερώνεται και εκφράζεται δια των σωτηριωδών ενεργειών εις τα μυστήρια ο δε άνθρωπος εις το έργον της σωτηρίας φανερώνεται και εκφράζεται δια των αγίων αρετών. Εις το αυτό λοιπόν έργον της σωτηρίας τα μυστήρια και αι αρεταί αποτελούν μίαν θεανθρωπίνην πραγματικότητα και ολότητα. Η συνεργεία της θείας χάριτος και της θεοειδούς ελευθερίας του ανθρώπου εις το έργον της σωτηρίας του τελευταίου τελείται κατά τον τρόπον της «συνθέτου Υποστάσεως» του Θεανθρώπου Χριστού, όπως ακριβώς ζη όλον το σώμα του Χριστού, η Εκκλησία. Η χάρις και η ελευθερία είναι θεανθρωπίνως ισορροπημέναι και ενεργοί. Ο Θεός σώζει ουχί δια της βίας, αλλά τους θέλοντας και αγωνιζομένους. Εάν ο άνθρωπος δεν θέλη την αρετήν, την πίστιν δηλαδή και τας εξ αυτής αρετάς, δεν έχει την σωτηρίαν και είναι νεκρός. Επίσης δε εάν δεν θέλη τα μυστήρια της Εκκλησίας δεν έχει την σωτηρίαν και είναι νεκρός δια τον Θεόν.                                                                                                            

Δεν υπάρχουν σχόλια: