Οι «50 ομιλίες» του Αββά Μακαρίου του Αιγυπτίου.

Μελέτημα  24ον.

1. Ας προσπαθήσουμε με πόθο να πιούμε το πνευματικό και θεϊκό κρασί και να μεθύσουμε με νηφάλια μέθη, ώστε, όπως εκείνοι που πίνουν πολύ κρασί και λένε ύστερα πολλά λόγια, έτσι και εμείς, αφού πιούμε χορταστικά από το πνευματικό αυτό κρασί, να μιλάμε πολλά διηγούμενοι τα θεία μυστήρια. «Και το ποτήριον σου μεθύσκον με ωσεί κράτιστον» (ψαλμωδός).                                                                                                   
2. «Πτωχή τω πνεύματι» είναι εκείνη η ψυχή, που γνωρίζει καλά τα τραύματά της και το σκοτάδι των παθών, που την περικυκλώνει, και ζητάει συνεχώς τη λύτρωση από τον Κύριο. Γιατί, αν δεν ευχαριστείται στα τραύματα και τους μώλωπες των παθών της ούτε δικαιολογεί τα σφάλματά της, ο Κύριος έρχεται και τη γιατρεύει και της αποκαθιστά το κάλλος της. Με μόνο όρο να μη μετέχει με την προαίρεσή της να βοά προς τον Κύριο για να την ελευθερώσει από τα πάθη της. Αυτή η ψυχή είναι μακαρία. Αλλοίμονο όμως σ΄ εκείνη την ψυχή που δεν έχει συναίσθηση των τραυμάτων της. Αυτήν την ψυχή ο αγαθός Γιατρός δεν την θεραπεύει, γιατί δεν τον ζητάει, νομίζοντας ότι είναι υγιής. Λέει ο Κύριος: «Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι».                                                  
3. Είναι πράγματι μακάριοι και αξιοζήλευτοι για τα όσα απολαμβάνουν στο βίο τους, όσοι με θερμή πίστη γνώρισαν με πείρα τα επουράνια μυστήρια του Αγίου Πνεύματος και έχουν πατρίδα τους ουρανούς. Αυτοί είναι οι καλύτεροι απ΄ όλους τους ανθρώπους. Γιατί; Διότι αυτοί μόνο, όσο ζούνε ακόμη στη γη, μπόρεσαν να κατοπτεύουν τα κάλλη του Πνεύματος.Γι΄ αυτούς λέει ο Θείος Απόστολος: «Η δική μας πατρίδα βρίσκεται στους ουρανούς» και «Μάτια δεν είδαν και αυτιά δεν άκουσαν και άνθρωπος δεν διανοήθηκε τα αγαθά που ετοίμασε ο Θεός γι΄ αυτούς που τον αγαπούν». Και προσθέτει: «Σε μας όμως τα απεκάλυψε μέσω του Πνεύματός Του». Αυτοί είναι οι αληθινοί σοφοί και δυνατοί και ευγενείς και οι φρόνιμοι.                                                                                                      
4. Έτσι οι τρεις παίδες που δεν προσκύνησαν τον ανδριάντα του Ναβουχοδονόσορα δεν εκάησαν από τη φωτιά της καμίνου. Ο Προφήτης Ηλίας κατέβασε φωτιά από τον ουρανό με την προσευχή του. Ο Μωϋσής νίκησε όλη την Αίγυπτο και τον τύραννο Φαραώ. Ο Λώτ και ο Νώε και τόσοι άλλοι, που ενώ εξωτερικά είχαν πολύ ευτελή εμφάνιση, υπερίσχυσαν σε πολλούς επισήμους και δυνατούς με τη δύναμη του Θεού.                                                                                                                                             
5. Έτσι η ανείπωτη Σοφία του Θεού μας δείχνει ότι η ανθρώπινη φύση από μόνη της, χωρίς τη θεία βοήθεια, δεν μπορεί να πετύχει τίποτε το πνευματικό ή υλικό. Όπως η γη αν δεν καλλιεργηθεί από το γεωργό δεν δίνει καρπούς, έτσι και η ανθρώπινη ψυχή αν δεν καλλιεργηθεί από τον Δεσπότη Χριστό δεν δίνει καρπούς αρετών. Αυτός θα καλλιεργήσει με τη δική Του τέχνη τις καρδιές των πιστών και θα τις προετοιμάσει ν΄ αποδώσουν τέλειους τους καρπούς του Πνεύματος και θα λάμψει το φως Του στο σπίτι της ψυχής μας, που είναι σκοτισμένο από τα πάθη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: