Οι «50 ομιλίες» του Αββά Μακαρίου του Αιγυπτίου

Μελέτημα  12ον.   
                                                                                                                                                                     
1. Όπως κάποιος, που θέλει να βεβαιωθεί για τη σωφροσύνη της γυναίκας του, πηγαίνει σ΄ αυτήν νύχτα σαν ξένος, και αν δει ότι τον διώχνει, χαίρεται που είναι απλησίαστη και την επιδοκιμάζει. Έτσι πρέπει κι΄ εμείς να είμαστε επιφυλακτικοί κατά τις επισκέψεις των νοερών δυνάμεων. Γιατί, όπως λέει ο Απόστολος, γνωρίζει ο σατανάς να μετασχηματίζεται σε φωτεινό άγγελο για να εξαπατήσει. Αλλά, κι΄ αν παρουσιασθεί με λαμπρή εμφάνιση, δεν μπορεί να δώσει αγαθή ενέργεια, αλλά ταραχή, και από αυτό φανερώνεται το ψεύτικο προσωπείο του. Ούτε δηλαδή αγάπη στο Θεό ή στον πλησίον, ούτε πραότητα, ούτε ταπείνωση, ούτε χαρά, ούτε ειρήνη, ούτε καθαρότητα λογισμών, ούτε μίσος του κόσμου, ούτε ανάπαυση πνευματική, ούτε επιθυμία των ουρανίων, ούτε και να καταστείλει τις ηδονές και τα πάθη. Όλα αυτά είναι φανερά ενεργήματα της Θείας Χάρης. Αντίθετα η έπαρση και η υψηλοφροσύνη είναι τα χαρίσματα του Σατανά. Από την ενέργεια λοιπόν θα καταλάβεις αν το φως που έλαμψε στην ψυχή σου είναι από το Θεό ή από τον σατανά. Έτσι και η ψυχή μπορεί να διακρίνει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και τα φαντάσματα του σατανά, αν έχει δυνατή διάκριση.                                                                                                                            
2. Εκείνος που θέλει να μπει από την στενή πύλη στο σπίτι του ισχυρού διαβόλου και ν΄ αρπάξει τα σκεύη του, δεν πρέπει να επιθυμεί τη μαλθακότητα, αλλά να θυμάται πάντοτε Εκείνον, που είπε ότι: «σάρκα και αίμα δε θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού». Πως πρέπει να ενδυναμωθούμε από το Πνεύμα; Ο Απόστολος λέει «ότι η Σοφία του Θεού θεωρείται μωρία από τους ανθρώπους». Επίσης και ο Προφήτης λέει: «Είδα τον Υιό του ανθρώπου και η μορφή του ήταν χωρίς καμμιά τιμή, καταφρονεμένη όσο κανενός άλλου ανθρώπου». Πρέπει λοιπόν εκείνος που θέλει να γίνει υιός του Θεού, να υποστεί πρώτα την ίδια ταπείνωση, να θεωρηθεί μωρός και άτιμος, να μη αποστρέφει το πρόσωπό του από φτυσίματα, να μη κυνηγάει ούτε δόξα, ούτε ομορφιά ή κάτι παρόμοιο αυτού του κόσμου, να μη έχει που να γείρει το κεφάλι του, να ονειδίζεται και να εξουθενώνεται, να τον έχουν όλοι στην περιφρόνηση και τον παραγκωνισμό, ν΄ αντιμετωπίζει κρυφό και φανερό πόλεμο. Και τότε ο ίδιος ο Υιός του Θεού, Εκείνος που είπε: «Θα κατοικήσω μέσα σας και θα βαδίσω μαζί σας», θα φανερωθεί στην καρδιά του και θα του δώσει δύναμη και ισχύ, ώστε να δέσει τον ισχυρό και ν΄ αρπάξει τα σκεύη του, και να πατήσει πάνω στην ασπίδα και στο βασιλίσκο, και πάνω σε σκορπιούς και φίδια. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: