Εν τη Εκκλησία είναι το παν καθολικόν αλλά και το παν προσωπικόν.
Όντως «μέγα μυστήριον» ο Χριστός και η Εκκλησία (Εφ. 5, 32), το μεγαλύτερον
απ΄ όλα τα υπάρχοντα μυστήρια εις όλους τους κόσμους. Το ανθρώπινον γένος
στερείται του απαιτουμένου νου και λόγου δια να εκφράση, έστω και κατά
προσέγγισιν, αυτό το πανάγιον και υπέρμετρον μυστήριον. Ο Χριστός είναι
ταυτοχρόνως και ο Θεός Λόγος, και ο άνθρωπος, και ο Θεός Λόγος και η Εκκλησία,
και ο Θεός Λόγος με το σώμα εις τους ουρανούς και μέσα εις το σώμα του, την
Εκκλησίαν, επί της γης. Δεν είναι αυτό «μέγα μυστήριον»; Τα μέλη της Εκκλησίας
αποτελούν εν οργανισμόν, εν σώμα και όμως έκαστον παραμένει ξεχωριστόν
πρόσωπον. Και αυτό δεν είναι «μέγα μυστήριον»; Τα πάντα εις την Εκκλησίαν είναι
καθολικά και πάλιν τα πάντα είναι προσωπικά, έκαστος κατοικεί και ζη μέσα εις
όλους, και όλοι μέσα εις ένα έκαστον, και όμως η ζωή εκάστου είναι ιδική του
προσωπική ζωή, και το πρόσωπον εκάστου ιδικόν του πρόσωπον. Αυτό δεν είναι
«μέγα μυστήριον»; Εις την Εκκλησίαν ζουν τόσοι και τόσοι αμαρτωλοί άνθρωποι και
παρά ταύτα αυτή είναι «αγία και άμωμος», χωρίς ουδένα «σπίλον ή ρυτίδα» (Εφ. 5,
27). Δεν είναι και αυτό «μέγα μυστήριον»; Και ούτω καθ΄ εξής, από το μικρότερον
έως το μεγαλύτερον τα πάντα εν τη Εκκλησία είναι «μέγα μυστήριον», διότι εις εν
έκαστον απ΄ αυτά είναι παρών όλος ο θαυμαστός Κύριος Ιησούς Χριστός με όλα τα άπειρα
θεανθρώπινα μυστήριά Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου