π. Θεόδωρος Ζήσης - Απάντηση - Σχολιασμός στο "Πατριαρχικό κείμενο προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών"

Φώτης Τσακίρης

Μεταφορτώθηκε στις 8 Μάρ 2011

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης


4) Ημπορεί κανείς εύκολα να διακρίνη από την σχέσιν μεταξύ του φωτισμού και δοξασμού ή δόγματος και μυστηρίου ότι υπάρχει πολλή ευρύτης δια την ανάπτυξιν των νοητικών και γλωσσολογικών μέσων χρησιμοποιουμένων να βοηθήσουν εις την προετοιμασίαν τινός να δεχθή το χάρισμα της αδιαλείπτου προσευχής και της ενδιαθέτου πίστεως, δια να γίνη ναός του Αγίου Πνεύματος και μέλος του Σώματος του Χριστού. Αλλά αυτή η νοητική και γλωσσολογική ανάπτυξις δεν είναι σημείον βαθυτέρας κατανοήσεως. Η υψίστη κατανόησις είναι η συμμετοχή εις τον δοξασμόν, ο οποίος υπερβαίνει την κατανόησιν. Η Πεντηκοστή ουδέποτε είναι υπερβατή και πάντοτε είναι ενεργός εις τον φωτισμόν και τον δοξασμόν. Ούτε ο φωτισμός ούτε ο δοξασμός ημπορούν να καθιδρυθούν. Η ταυτότης της εμπειρίας του φωτισμού και δοξασμού μεταξύ των χαρισματούχων δεν συνεπάγεται ακριβή ταυτότητα εις την δογματικήν διατύπωσιν, ειδικώς όταν οι χαρισματούχοι είναι γεωγραφικώς χωρισμένοι δια μακράν χρονικήν περίοδον. Αλλά, όταν συναντώνται ευκόλως συμφωνούν δια την ομοιομορφίαν της δογματικής διατυπώσεως της ταυτοσήμου πνευματικής εμπειρίας των. Η μεγάλη ώθησις δια την ταυτόσημον δογματικήν διατύπωσιν εδόθη κατά την διάρκειαν της εποχής, κατά την οποίαν ο χριστιανισμός έγινεν η επίσημος θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και διηυκόλυνε την ανάγκην της κυβερνήσεως να διακρίνη τους γνησίους θεραπευτάς από τους κομπογιαννίτας, κατά τον ίδιον τρόπον, κατά τον οποίον αι κυβερνητικαί υπηρεσίαι έχουν την ευθύνην να διακρίνουν τα γνήσια μέλη της ιατρικής επιστήμης από τους κομπογιαννίτας και τους πρακτικούς ιατρούς των πρωτογόνων φυλών δια την προστασίαν των πολιτών των. Η ορθόδοξος θεραπευτική επιστεύετο ότι είναι και αληθώς έν επιβεβαιούμενον και επαληθεύσιμον φαινόμενον.

Συνεχίζεται.

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον

Καλή σου νύκτα αγιοτόκε Ελλάδα!!!



Προς τον Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρον


Μακαριώτατε Πάπα καὶ Πατριάρχα Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρε.

Μὲ βαθύτατη ἀγάπη καὶ σεβασμό, θὰ ἤθελα νὰ ἐκφράσω τὴν στενοχώρια μου καὶ πολλῶν κληρικῶν καὶ λαϊκῶν γιὰ τὸ γεγονός, ποὺ ἔγινε στὴν ἐνθρόνιση τοῦ νέου πατριάρχου τῶν Κοπτῶν Ἀντιχαλκηδονίων. Βέβαια εἶναι πολὺ ὡραῖο νὰ συμπαθοῦμε  καὶ νὰ ἀγαποῦμε τοὺς ἀδελφούς μας Κόπτες. Ξέρω τὴν θλίψη καὶ τὸ μαρτύριο, ποὺ  περνᾶνε αὐτοὶ σὲ μία μουσουλμανικὴ χώρα, καὶ τὴν ἀγάπη τους καὶ ὁμολογία τους  πρὸς τὸν Χριστό. Ὅμως, δὲν μποροῦν νὰ βγάλουν τὰ σύνορα, ποὺ τοποθέτησε τὸ Ἅγιο  Πνεῦμα στὴν τέταρτη Οἰκ. Σύνοδο καὶ στὶς ὑπόλοιπες Οἰκ. Συνόδους, ἐπειδὴ αὐτὰ δὲν εἶναι ἀνθρώπινα ὅρια, ἀλλὰ εἶναι ὅρια, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τὰ  ἔβαλε μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ ἑτεροδόξων. Οἱ ἀνθρώπινες προσπάθειες γιὰ ἕνωση δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν ἀποτελέσματα, ἐὰν οἱ Κόπτες δὲν ἀναγνωρίσουν τὴν τέταρτη Οἰκ. Σύνοδο καὶ τὶς  ὑπόλοιπες Συνόδους. Δυστυχῶς, αὐτοὶ εἶναι ἀκόμα ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.  Καί, ἐὰν οἱ ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀναγνωρίσανε τὰ μυστήρια τῶν Κοπτῶν, αὐτὸ  δὲν σημαίνει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὰ ἀναγνώρισε. Δὲν μποροῦμε ἀκόμη νὰ παραβλέψουμε τὰ ἀναθέματα, ποὺ πάλι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἔδωσε, γιὰ νὰ ξέρουν αὐτοὶ ὅτι εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί, ἐὰν θέλουν νὰ ἐπιστρέψουν, πρέπει νὰ δεχτοῦν τὴν τέταρτη   Οἰκ. Σύνοδο καὶ τὶς ὑπόλοιπες Συνόδους. Ἐὰν ποῦμε ὅτι οἱ Πατέρες ἀπὸ τὴν τέταρτη Οἰκ. Σύνοδο ἔκαναν λάθος, σημαίνει ὅτι καὶ ὅλη ἡ Ἐκκλησία ἔχει στὰ θεμέλιά της ἕνα λάθος,  ποὺ σημαίνει βλασφημία καὶ ἀθεϊσμό. Τὸ ἴδιο Πνεῦμα, ποὺ ἐνέπνευσε τοὺς Εὐαγγελιστὲς    νὰ γράψουν τὰ Εὐαγγέλια, ἐνέπνευσε καὶ τὴν τέταρτη Οἰκ. Σύνοδο καὶ ὅλες τὶς Οἰκουμ. Συνόδους. Ἡ κίνησή σας αὐτὴ νὰ δώσετε μία μήτρα καὶ νὰ πεῖτε “Ἄξιος”!  σημαίνει ὅτι ἀναγνωρίζετε τὸν πατριάρχη τῶν Κοπτῶν ὡς ἀληθινὸ Πατριάρχη.  Μὲ αὐτὸ ἀμφισβητεῖται ἡ ἴδια ἡ ταυτότητά σας ὡς μοναδικὸς Ὀρθόδοξος Πατριάρχης  Ἀλεξανδρείας καὶ Πάσης Ἀφρικῆς. Ἀρνηθήκατε τὸν θεσμό, ποὺ ἐκπροσωπεῖτε. Αὐτὸ δὲν εἶναι θέμα περηφάνειας,  ἀλλὰ θέμα ἀλήθειας ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτὸ ἡ σωτηρία χιλιάδων ψυχῶν χριστιανῶν ὀρθοδόξων. Μὴ τοὺς ἀμφισβητεῖτε. Μποροῦμε νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς Κόπτες καὶ ὅλους τοὺς ἑτερόδοξους χωρὶς νὰ κάνουμε λατρευτικὲς καὶ δογματικὲς κινήσεις, ποὺ εἶναι ἐκτὸς τῆς παράδοσης τῶν Ἁγίων Πατέρων.

π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου
Μητρόπολη Βεροίας
Μαρία Μαρικάρου
Θεολόγος.

"Ο.Τ"

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός:


Οἱ κινήσεις ὅμως αὐτὲς τῶν θλιβερῶν ἐθνοκτόνων μας ἐνισχύονται ἀπὸ τὴν πέμπτη φάλαγγα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου, τοὺς μεταπατερικοὺς Κληρικοὺς καὶ κατ᾽ ἐπάγγελμα θεολόγους, τοὺς «συνευδοκοῦντας τοῖς πράσσουσι» (Ρωμ. 1, 32) τὴν ἀνομίαν. Ἡ διάσπαση δὲ τῆς Ἱεραρχίας εὐνοεῖ ἀποφασιστικὰ τὴν προώθηση καὶ ἐπιβολὴ τῶν ἀνατρεπτικῶν καινοτομιῶν. Ὅπως τὸν 19° αἰώνα, ἔτσι καὶ σήμερα, δυστυχῶς δεσπόζουν «ὑδαρεῖς» —κατὰ τὸν ἀείμνηστο καθηγητὴ Χρῆστο Ἀνδροῦτσο— Κληρικοί, συσχηματιζόμενοι μὲ τὰ μέτρα τῆς Πολιτικῆς Ἡγεσίας γιὰ λόγους προοδευτισμοῦ ἢ διεκδίκησης προσωπικῶν ὠφελημάτων. Ἐπειδὴ δὲ τὰ πνευματικὰ συμπορεύονται πάντοτε μὲ τὰ πολιτειακά, πρέπει νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι ἡ πνευματικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀποδόμηση τοῦ Ἔθνους ἔχει σημαντικὸ ἀντίκτυπο καὶ στὰ ἐθνικὰ θέματα σὲ κάθε περίοδο τῆς ἱστορίας μας. Καὶ αὐτὸ τὸ ζοῦμε σήμερα μὲ τὴ νέα κατοχή μας καὶ πάλι ἀπὸ τὴν Φραγκία, ὅπως τὸ 1204! Ἡ διαφορὰ τῆς προϊούσας σήμερα Τρίτης Ἁλώσεως ἀπὸ ἐκεῖνες τοῦ 1204 καὶ τοῦ 1453 εἶναι ὅτι τότε ἡττηθήκαμε, ἐνῶ σήμερα προχωρήσαμε στὴν ἅλωση μὲ τὴν συγκατάθεσή μας, θεωρώντας την μάλιστα ὡς σωτηρία!

Ὁ ἅγιος Ἀββᾶς Δωρόθεος μᾶς διδάσκει:


«Θὰ σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τοὺς Πατέρες. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι εἶναι ἕνας κύκλος πάνω στὴ γῆ. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι αὐτὸς ὁ κύκλος εἶναι ὅλος ὁ κόσμος. Τὸ κεντρικὸ σημεῖο τοῦ κύκλου εἶναι ὁ Θεός, οἱ δὲ εὐθεῖες γραμμὲς ποὺ ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν περιφέρεια τοῦ κύκλου πρὸς τὸ κέντρο, οἱ δρόμοι, δηλαδὴ οἱ τρόποι ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἐφόσον λοιπὸν προχωροῦν οἱ ἅγιοι πρὸς τὸ κέντρο, θέλοντας νὰ πλησιάσουν τὸν Θεό, ἀνάλογα μὲ τὸ πόσον προχωροῦν, πλησιάζουν καὶ τὸ Θεὸ καὶ μεταξύ τους. Καὶ ὅσο πλησιάζουν τὸν Θεό, πλησιάζονται μεταξύ τους καὶ ὅσο πλησιάζονται, πλησιάζουν τὸν Θεό. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἐννοεῖστε καὶ τὸν χωρισμό. Γιατί ὅταν ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ γυρίζουν πίσω, πρὸς τὰ ἔξω, βγαίνουν πρὸς τὰ ἔξω καὶ  ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἔτσι ἀπομακρύνονται καὶ μεταξύ τους, καὶ ὅσο ἀπομακρύνονται μεταξύ τους τόσο  ἀπομακρύνονται καὶ ἀπὸ τὸν Θεό»

"Ο.Τ"

Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τους οικουμενιστές, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας;

Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια απο συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήσει κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ' Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το Άγιο Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρει η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου: «Μόνον μη μιάνετε εαυτούς μετά των Αρειανών». Μόνο να μη μιανθούμε από την κοινωνία μας με τον Παπισμό και Οικουμενισμό, με τους φιλοπαπικούς και οικουμενιστάς "Ορθοδόξους" Κληρικούς. Επειδή μέχρι τώρα δεν το επράξαμε δυναμικά και αποφασιστικά, γι' αυτό παρατείνει ο Θεός επί έτη την οργή του, την αιχμαλωσία των Ορθοδόξων στην παναίρεση του Οικουμενισμού.  Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου :


Τι λες, άνθρωπε; Θέλεις με συντομία να σου δείξω ότι δεν είναι ο τόπος που σώζει, αλλά ο σωστός τρόπος ζωής και η προ­αίρεση; Ο Αδάμ έπαθε το ναυάγιο σαν σε λιμάνι μέσα στον παράδεισο, ο Λωτ πάλι διασώθηκε σαν σε πέλαγος μέσα στα Σόδομα· ο Ιώβ πέτυχε τη δικαίωση επάνω στην κοπριά, ενώ ο Σαούλ, αν και ζούσε μέσα στους θησαυρούς, έχασε και την εδώ βα­σιλεία και την εκεί...
Γνωρίζοντας αυτά και φέρνοντας στη μνήμη μας τη φοβερή ημέρα και σκεπτόμενοι το πυρ εκείνο και τα φο­βερά κολαστήρια, ας επιστρέψομε από το πλανεμένο δρό­μο μας. Γιατί θα ρθεί ώρα που θα διαλυθεί το θέατρο του κόσμου αυτού δεν είναι δυνατό μετά το πέρας αυτής της ζωής να κάνει κανείς κάτι, δεν είναι δυνατό να στεφανω­θεί μετά τη διάλυση του θεάτρου. Αυτός είναι ο καιρός μετανοίας, ενώ εκείνος κρίσεως˙ αυτός είναι ο καιρός των αγώνων, ενώ εκείνος των στεφάνων˙ αυτός είναι ο καιρός του κόπου, ενώ εκείνος της ανέσεως˙ αυτός ο καιρός των καμάτων, ενώ εκείνος της ανταποδόσεως. Συνέλθετε, πα­ρακαλώ, αφυπνισθείτε και ας ακούσομε με προθυμία τα λεγόμενα. 

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Δύο ήταν οι αιτίες...

Ο M. Αθανάσιος,  παρακάλεσε τον Αββά Παμβώ να κατεβή από την έρημο στην Αλεξάνδρεια. Κατέβηκε λοιπόν και βλέποντας εκεί μια γυναίκα του θεάτρου, τον πήραν τα δάκρια. Και σαν οι γύρω του τον ρώτησαν γιατί δάκρυσε, είπε: 
«Δύο ήταν οι αιτίες. Πρώτα, η απώλεια εκείνης της γυναίκας. Ύστερα, το ότι δεν έχω τόση φροντίδα να αρέσω στον Θεό όση εκείνη για να αρέση σε ανθρώπους αισχρούς.»

Τι κρύβεται πίσω από τις προκλήσεις του Μπερίσα


Κωνσταντίνος Χολέβας

Ας μην αυταπατώμεθα. Δεν είναι προεκλογικό πυροτέχνημα ή πανηγυρική υπερβολή. Η αναφορά του Αλβανού πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα στα σύνορα της «Μεγάλης Αλβανίας», η οποία φθάνει έως την Πρέβεζα, δεν ήταν τυχαία. Η θεωρία της «Φυσικής Αλβανίας», όπως μετονομάστηκε η Μεγάλη Ιδέα των Αλβανών, διατρέχει όλο το πολιτικό φάσμα της γειτονικής χώρας και επηρεάζει, ας το προσέξουμε αυτό, πολλούς από τους Αλβανούς που εργάζονται στη χώρα μας. Στα σχολικά βιβλία Ιστορίας και Γεωγραφίας η «Φυσική Αλβανία» είναι παρούσα ακόμη και στα εξώφυλλα. 


H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η μετάνοιά τους ενεργείτο με κλαυθμούς και αείρρυτα δάκρυα...

Οι Άγιοι σαν θεμέλιο της πνευματικής τους αναγεννήσεως κατέθεσαν την περιεκτική μετάνοια. Δηλαδή είχαν την αδιάλειπτη κατάγνωση των προημαρτημένων και τον φλογίζοντα την ψυχήν τους πόθο της προοδευτικής αλλαγής, που ποτέ δεν έσβυνε, παρά τη συνειδητή πνευματική άνοδό τους στην κλίμακα της αρετής και της αγιότητος. Και η μετάνοιά τους ενεργείτο με κλαυθμούς και αείρρυτα δάκρυα, με πένθος και ταπείνωση, με νηστείες και αγρυπνίες και αδιάλειπτες προσευχές και με όλες τις ευαγγελικές εντολές με τη μορφή ασκητικών και πνευματικών πράξεων.

Φώτης Κόντογλου - Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ Μέγα Μυστήριον


Μυστήριο ξένον, λέγει ὁ Ὑμνωδός, τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ νὰ γεννηθῆ σὰν ἄνθρωπος, ὄχι κανένας προφήτης, ὄχι κανένας ἄγγελος, ἄλλα ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Ὁ ἄνθρωπος, θὰ μποροῦσε νὰ φθάσει σὲ μία τέτοια πίστη; Οἱ φιλόσοφοι καὶ οἱ ἄλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ἤτανε δυνατὸ νὰ παραδεχθοῦν ἕνα τέτοιο πράγμα; Ἀπὸ τὴν κρισάρα τῆς λογικῆς τους δὲν μποροῦσε νὰ περάσει ἢ παραμικρὴ ψευτιά, ὄχι ἕνα τέτοιο τερατολόγημα! Ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ἐμπεδοκλῆς κι ἄλλοι τέτοιοι θαυματουργοί, ποὺ ἤτανε καὶ σπουδαῖοι φιλόσοφοι, δὲ μπορέσανε νὰ τοὺς κάνουνε νὰ πιστέψουνε κάποια πράγματα πολὺ πιστευτά, καὶ θὰ πιστεύανε ἕνα τέτοιο τερατολόγημα; Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς γεννήθηκε ἀνάμεσα σὲ ἁπλοὺς ἀνθρώπους, ἀνάμεσα σὲ ἀπονήρευτους τσοπάνηδες, μέσα σε μία σπηλιά, μέσα στὸ παχνί, ποὺ τρώγανε τὰ βόδια.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η έλλειψη αντιδράσεως εκ μέρους του υγιούς τμήματος της Εκκλησίας μας.


Εμείς οι απλοί πιστοί, κληρικοί και λαϊκοί, ζούμε την δραματική αντινομία μέσα εις την Εκκλησία μας. Zούμε αφ΄ ενός την καθαρότητα, την αγιότητα, την πνευματική ανάταση, τη λυτρωτική φορά προς τα άνω που μας χαρίζει η Μητέρα Εκκλησία με τους λειτουργικούς θησαυρούς Της και τους αξίους εκπροσώπους Της, οι οποίοι ευρίσκονται εις την θέση των με το Ορθόδοξο και Πατερικό ήθος εις «τύπον Χριστού», και αφ΄ ετέρου αντικρίζουμε έντονα και την αθλιότητα της οικουμενιστικής αιρέσεως και φραγκοπαποδουλικής υποταγής. Όλα αυτά, γνωστά από τις παλαιές εποχές της εκκλησιαστικής ιστορίας, έχουν αποκτήσει εις τις ημέρες μας επικίνδυνον έκταση. Εκείνο όμως που προκαλεί εις τας ψυχάς των πιστών πνιγμό και αίσθημα βαθέως και πυκνού σκότους αδιεξόδου είναι η έλλειψη αντιδράσεως εκ μέρους του υγιούς τμήματος της Εκκλησίας μας. Καιρός πλέον να εκδηλωθεί η αντίδραση διότι το μέγεθος της συντελουμένης  προδοσίας της Πίστεώς μας πολλές φορές είναι σε τέτοιο σημείο, που φαίνεται απίστευτη, έστω κι΄ αν αποκαλύπτεται μόλις ένα μέρος της!

Ο Γεννάδιος Β’ ο Σχολάριος (ὑπήρξε ὁ πρῶτος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετὰ τὴν Ἅλωσι) έλεγε:

 " Άθλιοι Ρωμαίοι εις τι επλανήθητε και απεμακρύνατε εκ της ελπίδος του Θεού, και ελπίσατε εις την δύναμιν των Φράγκων, και συν τη πόλει εν η μέλλει φθαρήναι, εχάσατε και την ευσέβειάν σας; Ίλεώς μοι Κύριε. Μαρτύρομαι ενώπιόν Σου, ότι αθώός ειμι του τοιούτου πταίσματος. Γινώσκετε άθλιοι πολίται, τι ποιείτε; και συν τω αιχμαλωτισμώ, ός μέλλει γενέσθαι εις υμάς, εχάσατε και το πατροπαράδοτον, και ωμολογήσατε την ασέβειαν; ουαί υμίν εν τω κρίνασθαι! "

1' ''ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ'' Π.Σ.Ε


Μεταφορτώθηκε από το χρήστη την 3 Αύγ 2010
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ'' Π Σ Ε

ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗΣ Ο ΚΕΝΟΔΟΞΟΣ.


Το διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στον Λόγον ΚΑ´ της «Κλίμακος» 
λέγοντας:
 

«Ο κενόδοξος είναι ειδωλολάτρης και ας δείχνη ότι είναι
 
πιστός. Σέβεται τον Θεόν φαινομενικά, αλλά επιζητεί πραγματικά
 
να αρέση στους ανθρώπους και όχι στον Θεόν. Και είναι κενόδο-
 
ξος κάθε επιδεικτικός άνθρωπος. Του κενόδοξου η νηστεία είναι
 
χωρίς μισθόν και η προσευχή του άκαιρη και άστοχη, γιατί και τα
 
δυο τα κάνει για τον ανθρώπινον έπαινο…».
 

«Γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου»


Αποστολικό ανάγνωσμα: Προς Γαλάτας επιστολή Παύλου δ΄ 22-27
Ευαγγελικό ανάγνωσμα: Λουκά ιγ΄ 10-17

Ισχυρή πρόκληση για μια σωτήρια υπέρβαση προβάλλει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία ξεδιπλώνει ενώπιόν μας μηνύματα ουράνιας αντοχής. Η συγκύπτουσα γυναίκα βίωνε το δικό της μαρτύριο πριν να γνωρίσει τη λύτρωση που προσφέρει η αγάπη του Χριστού στις προοπτικές της θαυματουργίας Του. Πριν να λυτρωθεί όμως η ταλαίπωρη εκείνη γυναίκα έκανε το αποφασιστικό βήμα, το οποίο ζητεί πάντοτε από μας ο Χριστός. Η κατάστασή της ήταν όντως τραγική. Την είχε κυριεύσει πονηρό πνεύμα, σύμφωνα με την περιγραφή του ευαγγελιστή Λουκά. Την κρατούσε καθηλωμένη για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια χωρίς να μπορεί να ορθώσει το κορμί της και ήταν καταδικασμένη να βλέπει μόνο προς το έδαφος, αφού ήταν συγκύπτουσα.
Αλήθεια, πόσο μεγαλείο ψυχής και δύναμη πνευματική χρειάζεται κάποιος κάτω από τέτοιες συνθήκες να σέρνει το κορμί του, φοβερά ταλαιπωρημένο όπως ήταν και να παρευρίσκεται κάθε Σάββατο στη Συναγωγή; Να συμμετέχει στη λατρεία και κυρίως να διατηρεί την ελπίδα της.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Πρώτα η πίστη και ύστερα η ζωή μας!

Αυτή είναι η Ορθοδοξία :

Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, είναι η καθ’ημάς Ορθοδοξία, διότι μόνη αύτη διατηρεί αναλλοίωτη την πίστι των Αποστόλων…».
Πάνω απ’όλα, και από αυτή τη ζωή μας, προέχει η ορθόδοξη πίστη, όπως μας την παρέδωσαν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Αγίας μας Εκκλησίας. Πρώτα η πίστη και ύστερα η ζωή. Ύστερα όλα τα άλλα, που μας είναι βασικά, απαραίτητα, στη ζωή μας. Ό Χριστός υπογράμμισε ιδιαίτερα τούτο. Είπε : «Πλην ο υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης»; Θα έλθει ο Κύριος και πάλι. Θα έλθει είτε με τον θάνατο για τον καθένα μας είτε κατά τη συντέλεια του κόσμου είτε με θλίψεις και συμφορές. Θα βρει στον καθένα μας τότε την πίστη την ορθό­δοξη; Τη ζωντανή πίστη; Την ακλόνητη και σταθερή πίστη; Γιατί, ας μη ξεχνούμε ότι, όπως είπε ο Κύριος, «εγερθήσονται ψευδόχριστοι και   ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς». 
Ελληνες ορθόδοξοι χριστιανοί,
Μείνετε σταθεροί, βράχοι ακλόνητοι στην Ορθόδοξη πίστη. Την Ορθόδοξη πίστη και τα μάτια σας! Την Ορθόδοξη πίστη και την σωτηρία της ψυχής σας»! 
 
και αυτή είναι η Προδοσία :
 
 
 

π. Θεόδωρος Ζήσης - Άγιος Σάββας o ηγιασμένος

Δημοσιεύτηκε στις 5 Δεκ 2012 από 
π. Θεόδωρος Ζήσης - Άγιος Σάββας η ηγιασμένος (mp3 - 2012)
http://www.impantokratoros.gr/FD4290C9.el.aspx

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


5. Θ ε ο ύ  γ α ρ  ε σ μ έ ν  σ υ ν ε ρ γ ο ί. Το ιδανικόν του αληθινού και τελείου ανθρώπου επραγματοποιήθη εν τω Προσώπω του Θεανθρώπου με την θεανθρωπίνην συνεργίαν. Η θεανθρωπίνη αυτή συνεργία συντελουμένη δια του θεανδρικού σώμετος της Εκκλησίας αποβαίνει κοινόν κτήμα των ανθρώπων και κοινός τρόπος ζωής, σκέψεως, δράσεως και υπάρξεως αυτών. Εις την Εκκλησίαν οι άνθρωποι συσσωματούνται με τον Θεάνθρωπον Χριστόν, δηλαδή γεννώνται συν Αυτώ και δι΄ Αυτού, μεταμορφούνται συν Αυτώ και δι΄ Αυτού, συσταυρούνται Αυτώ και δι΄ Αυτού, συνανίστανται Αυτώ και δι΄ Αυτού, μετέχουν της αναλήψεως Αυτού και δι΄ Αυτού, ζουν αιωνίως εν Αυτώ και δι΄ Αυτού, σκέπτονται εν Αυτώ και δι΄ Αυτού, αισθάνονται εν Αυτώ και δι΄ Αυτού, ενεργούν συν Αυτώ και δι΄ Αυτού. Εις την καθολικήν αυτήν θεανθρωποποίησιν του ανθρώπου έγκειται ακριβώς η σωτηρία και ο αγιασμός του. Δια τον σκοπόν αυτόν εδημιουργήθη το ανθρώπινον γένος, και εις αυτήν την χαρμόσυνον συνεργίαν μετά του Θεού συνίστατο η παραδεισιακή ζωή των προπατόρων μας. Η πτώσις συνέβη, όταν απερρίψαμεν την συνεργίαν αυτήν και ηρχίσαμεν δια της αμαρτίας να εργαζώμεθα και συνεργαζώμεθα με τον διάβολον… Αμαρτάνοντες συνεργαζόμεθα εκόντες άκοντες με τον διάβολον. Ο Θεός Λόγος έγινεν άνθρωπος δια να αποκαταστήση την ζωήν του Παραδείσου, και την εν αυτώ τάξιν ζωής, δηλ. την συνεργίαν με τον Θεόν.

6. Δια την «ο ι κ ο δ ο μ ή ν» της Εκκλησίας του Θεού ετέθη ως θεϊκώς βαθύς και θεϊκώς πλατής και θεϊκώς αρραγής θ ε μ έ λ ι ο ς λίθος ο Κύριος Ιησούς. Αυτός και μόνον, ο Θεάνθρωπος, είναι ταυτοχρόνως το θεμέλιον και της Οικουμενικής και της τοπικής και της κατ΄ οίκον και της προσωπικής Εκκλησίας.

Συνεχίζεται.