Ὁ ἅγιος Ἱερώνυμος στὴ σπηλιὰ τῆς Βηθλεὲμ


 
Νύχτα Χριστουγέννων. νας γιος κα σοφς σκητς προσεύχεται π ρα γονατιστς μέσα στ γιο Σπήλαιο, στ Βηθλεέμ. Στ σπήλαιο πο πρν π περίπου 400 χρόνια εχε φιλοξενήσει τν νεογέννητο Χριστό μας. σκητς δν εναι λλος π τν μεγάλο Πατέρα τς κκλησίας μας, τν γιο ερώνυμο, πο κατέγραψε κα τ σα συνέβησαν κε.
κείνη τ νύχτα σιος εχε φήσει τ σκητήριο του, πο ταν κοντ στ γιο Σπήλαιο, κα εχε ποφασίσει ν τν περάσει ξάγρυπνος κα προσευχόμενος μπροστ στν γία Φάτνη.
καρδιά του ταν γεμάτη εγνωμοσύνη γι τ μεγάλη δωρε το Θεο: ν λθει διος στ γ, ν γίνει νθρωπος, γι ν μς γλυτώσει π τ δουλεία τς μαρτίας, π τν τυραννία το διαβόλου κα τ νύχια το θανάτου!
πόλυτη σιωπ πικρατοσε μέσα στ νύχτα στν ερ χρο...
Ξαφνικ κούστηκε ν προφέρει τ νομά του μι γλυκι φωνή:
ερώνυμε!
Ξαφνιάστηκε σιος... Κοίταξε παραξενεμένος γύρω του... Τίποτε... Δν πρχε κανείς.
ερώνυμε! ξανακούστηκε φωνή...
Ναί! ρχόταν π τν γία Φάτνη... κα κανε τν καρδιά του ν τρέμει συγκλονισμένη.
ερώνυμε, τί δρο θ μο κάνεις πόψε στ γιορτή μου;
ταν πράγματι γλυκι φων το ησο.
Ξέσπασε σ λυγμος γιος:
Κύριε, τ ξέρεις τι γι Σένα τ φησα λα: τ παλάτι το ατοκράτορα, τ μεγαλεα τς Ρώμης, τς νέσεις. καρδιά μου, σκέψη μου, λα σ Σένα εναι στραμμένα! Τί λλο μπορ ν Σο προσφέρω; Δν χω τίποτε!
–Κα μως, ερώνυμε, χεις κάτι κόμα πο μπορες κα πρέπει ν μο τ προσφέρεις... Ατ θ μ εχαριστήσει πι πολ π λα τ λλα, κα ατ θέλω...
πεσε σ συλλογ σιος... Πέρασαν λίγα λεπτ κα μετ τόλμησε ν ψελλίσει:
–Κύριε, δν βρίσκω κάτι... Πές μου, τί θ μποροσα κόμη ν Σο προσφέρω κα δν μπορ ν τ σκεφτ;
Μεσολάβησε μικρ διάστημα σιγς κα φων το Χριστο ξανακούστηκε:
ερώνυμε, τς μαρτίες σου θέλω. Δσε μου τς μαρτίες σου!
–Τς μαρτίες μου; Τί ν τς κάνεις, Κύριε, τς μαρτίες μου;
–Θέλω τς μαρτίες σου γι ν σο τς συγχωρήσω, φο γι᾿ ατ ρθα στν κόσμο, πάν­τησε ησος κα πικράτησε βαθι σιωπή.
Συγκλονισμένος γιος ερώνυμος ­­­φησε τ δάκρυά του, δάκρυα εγνωμοσύνης, ν πλημμυρίσουν τν ερ χρο λη τ νύχτα.
φησε κα σ μς τν μπρακτη παραγγελία ν μ λησμονομε κάθε Χριστούγεννα τ ραιότερο δρο πρς τν Σωτήρα μας, τ μετάνοιά μας γι τς μαρτίες μας. Ατς εναι καλύτερος ορτασμς τς μεγάλης ορτς...

http://thriskeftika.blogspot.ca/2012/12/blog-post_2714.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: