Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


δ΄. Τό τι θά μνημονεύωμε «χρι καιρο» μέ τελευταο ριο τό «κοινό ποτήριο».

Ατό τό πιχείρημα φαίνεται ξωτερικά τι δέν ναιρε τόν 15ον ερό Κανόνα τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, διότι τό «χρι καιρο» δηλώνει τι κάποτε θά πέλθη
καιρός τς διακοπς τς μνημονεύσεως. Τό «χρι καιρο», μως, ν τό μεταφέρωμε στήν πρακτική τν Πατέρων, θα τό μεταφράζαμε μόνο καί μόνο ς κκλησιαστική Οκονομία. λλ’ μως κκλησιαστική οκονομία, λάχιστες φορές χρησιμοποιήθηκε (ταν πρόκειτο περί αρέσεως) καί ατές τίς φορές γιά λάχιστο χρόνο, καί κυρίως ταν πρχε μφιβολία λπίδα μετανοίας τν αρετικν. ς κ τούτου στήν πρξι σήμερα τό «χρι καιρο» μεταφράζεται «ες αἰῶνα αἰῶνος».
Διότι, ταν χρειάζεται κάποιος νά δώση τήν μολογία του καί νά ποστ τίς συνέπειές της, καί ατό συνεχς το ναβάλλει καί δέν τό πράττει, εναι φυσικό νά μήν τό πράξη ποτέ. πότε τό «χρι καιρο» καταντ μία δικαιολογία, πως κάποιες πρόχειρες δικαιολογίες περί σθενείας, νοσηλείας πού καταθέτωμε ες τό δικαστήριο προκειμένου να ζητήσωμε ναβολή διά κάποια δίκη. Τό δέ «κοινό ποτήριο» εναι πάλι ριο τό ποον αθαιρέτως θέσαμε μες, ν οτε πό ξέτασιν ερός Κανών, οτε κάποιος λλος πού ναφέρεται στήν σχέσι τν ρθοδόξων μέ τούς αρετικούς ναφέρει κάτι τέτοιο. λοι ο εροί Κανόνες ναφέρονται στήν ξέτασι το φρονήματος τν αρετικν, προκειμένου νά χωμε μέ ατούς κκλησιαστική πικοινωνία.

Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: