Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

«ΜΑΞ. Δέσποτα, γώ ο τολμ δέξασθαι συγκατάθεσιν παρ’ μν γγραφον περί τοιούτου πράγματος, ψιλός πάρχων μοναχός · λλ’ άν κατένυξεν μς Θεός, τάς τν γίων Πατέρων δέξασθαι φωνάς, καθώς παιτε Κανών, πρός τόν Ρώμης περί τούτου γγράφως ποστείλατε, γουν βασιλεύς καί πατριάρχης καί κατ’ ατόν σύνοδος. γώ γάρ οδέ τούτων γενομένων κοινων, ναφερομένων τν ναθεματισθέντων πί τς γίας ναφορς. Φοβομαι γάρ τό κατάκριμα το ναθέματος» (ΕΠΕ, 15Γ, 40). λόγος λοιπόν πού δέν δέχεται τήν κκλησιαστική πικοινωνία εναι, πως ναφέρει: «γώ γάρ οδέ τούτων γενομένων
κοινων, ναφερομένων τν ναθεματισθέντων πί τς γίας ναφορς». Δηλαδή καί μόνη μνημόνευσις στή Θεία Λειτουργία κάποιων αρετικν, κεκοιμημένων δη πρό πολλο, το ατία διά τόν σιο ποτειχίσεως καί κοινωνησίας. Τί θά λέγαμε ραγε διά τήν μνημόνευσι το οκείου πισκόπου, φ’ σον ατός εναι αρετικός, ποία σαφς χει ξεχωριστή θέσι στίς κολουθίες καί τά μυστήρια; ν κατακλεδι σιος τούς παραπέμπει στήν Ρώμη, ποία ες τό θέμα ατό εχε διατηρήσει ρθόδοξον στάσι, προκειμένου δι’ να τόσο σοβαρό θέμα πίστεως, νά γίνη δημοσία καί συνοδική ποκατάστασις:
«ΜΑΞ. πάγετε, ψηλαφήσατε άν τι τοιοτον γέγονέ ποτε, καί μετά θάνατον πελύθη τις το περί τήν πίστιν γκλήματος καί το ξενεχθέντος κατ’ ατο κατακρίματος, καί καταδέξηται βασιλεύς καί πατριάρχης μιμήσασθαι το Θεο τήν συγκατάβασιν, καί ποιήσωσιν, μέν κέλευσιν παρακλητικήν, δέ συνοδικήν δέησιν πρός τόν πάπαν Ρώμης, καί πάντως, επερ ερεθείη τρόπος κκλησιαστικός τοτο πιτρέπων διά τήν ρθήν μολογίαν τς πίστεως, συμβιβάζεται μν περί τούτου» (ΕΠΕ 15Γ, 40). δ σιος μεταξύ τν λλων ναφέρει τι οτε θάνατος κάποιου αρετικο μποδίζει νά καταδικασθ ατός διά τά γκλήματα πού διέπραξε ες τήν πίστι, σο ζοσε. Θά ναφέρωμε να κόμη περιστατικό πό τά πραχθέντα ες τήν ξορία το γίου ες τήν Βιζύη διά νά δομε, φ’ νός μέν τόν δόλο τν αρετικν, φ’ τέρου τήν παρρησία καί κρίβεια το σίου ες τά θέματα τς πίστεως:

Δεν υπάρχουν σχόλια: