Ίλεώς μοι Κύριε

Η ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2006 ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ
Εκείνο στάθηκε Πνευματική αιτία της τουρκοκρατίας για 400 τόσα χρόνια …..
τώρα πόσο χρόνια θα κρατήσει η οικονομική
υποδούλωση ?

Ο
Γεννάδιος Β’ ο Σχολάριος έλεγε " Άθλιοι Ρωμαίοι εις τι επλανήθητε και απεμακρύνατε εκ της ελπίδος του Θεού, και ελπίσατε εις την δύναμιν των Φράγκων, και συν τη πόλει εν η μέλλει φθαρήναι, εχάσατε και την ευσέβειάν σας; Ίλεώς μοι Κύριε. Μαρτύρομαι ενώπιόν σου, ότι αθώός ειμι του τοιούτου πταίσματος. Γινώσκετε άθλιοι πολίται, τι ποιείτε; και συν τω αιχμαλωτισμώ, ός μέλλει γενέσθαι εις υμάς, εχάσατε και το πατροπαράδοτον, και ωμολογήσατε την ασέβειαν; ουαί υμίν εν τω κρίνασθαι!
"

Συμπροσευχή στο δείπνο της Ασίζης 2011.


Uploaded by on Oct 29, 2011

 

Όταν μαζεύωνται τι μάγοι, τι πυρολάτρες, τι Προτεστάντες, ένα σωρό ―άκρη δεν βρίσκεις― για να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο, πως να βοηθήσουν;

Ο Θεός να με συγχωρέση, αυτά ειναι κουρελούδες του διαβόλου. Γίνεται ειρήνη με αμαρτωλό συνεταιρισμό; Πως μπορεί να έρθη η ειρήνη, όταν οι άνθρωποι δεν συμφιλιωθούν με τον Θεό; Μόνον όταν συμφιλιωθή  ο άνθρωπος με τον Θεό, έρχεται και η εσωτερική ειρήνη και  η εξωτερική.

(Γέροντας Παϊσιος)

Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια.

(Ψαλμοί 96:5)

O Χριστός γαρ εστιν η ειρήνη ημών.

 (φ. 2:14)

Όλες οι πίστες είναι ψεύτικες, κάλπικες, όλες του Διαβόλου.

Μόνη η πίστις των ορθοδόξων χριστιανών είναι καλή και άγια.

( Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός )


καπηλεία κοινωνικών αξιών

Σε κοινωνίες με πολύ χαμηλούς δείχτες κριτικής καλλιέργειας, η καπηλεία κοινωνικών αξιών και στόχων είναι ευκολότατη.

Η αιτία των συμφορών μας;

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2010

14 000 000, ναι σωστά διαβάσατε, δεκατέσσερα  εκατομμύρια ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από τις αμβλώσεις.
Με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.
Με την έντεχνη από το  1980  αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων με περίπου
3.000. 000 λαθρομεταναστών, (οι περισσότεροι εξ αυτών είναι Μουσουλμάνοι)
.
Και τώρα με την έντεχνη σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ της απειλής αλλοιώσεως και μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού, και οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως.
Αυτοκτονούμεν!!!

"και έκραξαν φωνή μεγάλη λέγοντες· έως πότε, ο δεσπότης ο άγιος και ο αληθινός,
ου κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών εκ των κατοικούντων επί της Ελληνίδος γης;"

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ


ΑΥΤΑΣ τὰς κρισίμους στιγμὰς, ποὺ ἡ Πατρίς μας περνᾶ, μᾶς θυμίζουν
τὸν Μακρυγιάννην ποὺ λέγει εἰς τὰ ἀπομνημονεύματά του
«Καὶ βγῆκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνῆτες,Ἕλληνες, σπορὰ τῆς
ἑβραιουργιᾶς, ποὺ εἶπαν νὰ μᾶς σβήσουν τὴν Ἁγία Πίστη, τὴν
Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Φραγκιὰ δὲν μᾶς θέλει μὲ τέτοιοι ντῦμα
Ὀρθόδοξον. Καὶ ἐκάθησα καὶ ἔκλαιγα διὰ τὰ νέα παθήματα.
Καὶ ἐπῆγα πάλιν εἰς τοὺς φίλους μου στοὺς Ἁγίους. Ἄναψα τὰ
καντήλια καὶ ἐλιβάνισα λιβάνιν καλὸν ἁγιορείτικον. Καὶ
σκουπίζοντας τὰ δάκρυά μου τοὺς εἶπα: «Δὲν βλέπετε, ποὺ
θέλουν νὰ κάνουν τὴν Ἑλλάδα παλιόψαθα; Βοηθεῖστε, διότι
μᾶς παίρνουν, αὐτοὶ οἱ μισοέλληνες καὶ ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον
τζιβαϊρικὸν ἔχομεν. Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τὰ τσογλάνια τοῦ
τρισκατάρατου τοῦ Πάπα. Μὴν ἀφήσετε, Ἅγιοί μου αὐτὰ τὰ γκιντὶ
πουλημένα κριγιάτα τῆς τυραγνίας νὰ μασκαρέψουν καὶ νὰ
ἀφανίσουν τοὺς Ἕλληνες, κάνοντας περισσότερο κακὸ ἀπὸ αὐτὸ
ποὺ καταδέχθηκεν ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας».
Εἰς αὐτοὺς λοιπὸν τοὺς φίλους πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ καταφεύγωμεν
μετανοημένοι, διότι αὐτοὶ μόνον μποροῦν νὰ μᾶς γλυτώσουν ἀπὸ
αὐτὴν τὴν σπορὰν τῆς «φραγκιᾶς καὶ ἑβραιουργιᾶς», ποὺ τείνει νὰ
μᾶς καταβροχθίση.

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ τῆς Ἑλλάδος μᾶς διδάσκει ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια ὅτι ζημία καὶ καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος ἦσαν ἀνέκαθεν οἱ Ἕλληνες πολιτικοί. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦΜιλτιάδου 500 π.Χ. μέχρι καὶ τὸ 350 π.Χ. παρατηροῦμεν ὅτι ἐξαιτίας τοῦ σαθροῦ πολιτικοῦ συστήματος μεγάλαι προσωπικότητες παγκοσμίου κύρους διεσύρθησαν
ἤ ἀπέθανον μὲ φρικτὸν τρόπον.Ἄλλοι εἰς τὴν ἐξορίαν, ὅπως Μιλτιάδης, Πυθαγόρας, Ἀριστείδης, Θεμιστοκλῆς, Πλάτων, ἄλλοι
ἐσυκοφαντήθησαν, ὅπως Περικλῆς, ἄλλοι εἰς τὴν φυλακήν, ἄλλοι μὲ κώνειον, ὅπως Σωκράτης καὶ Δημοσθένης καὶ ἄλλοι ἀπὸ πεῖνα, ὅπως Ἀριστοφάνης. Ποία ἦταν ἡ αἰτία. Συκοφαντία, διχόνοια, φθόνος, μῖσος, ἀντιζηλία, ἐκδικητικότης μέχρι θανάτου. Παρ᾽ ὅτι αὐτὰ τὰ πρόσωπα μὲ τὰ φωτεινὰ μυαλὰ προσέφερον τόσα πολλὰ εἰς τὴνἙλλάδα, ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλον τὸν κόσμον, ὅμως ἡ ἐμπάθεια τῶν πολιτικῶν τοὺς ὡδήγησεν εἰς ἄσχημον τέλος. Αὐτὰ ὅμως συνέβησαν καὶ κατὰ τὰ
χίλια χρόνια τοῦ Βυζαντίου, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ 400 χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἀκόμη καὶ σήμερον. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία εἶναι γεμάτη ἀπὸ τέτοια γεγονότα. Σκληροκάρδιοι πολιτικοί, ἀρχηγοί, αὐτοκράτορες, πρωθυπουργοὶ ἐβασάνισαν τὸν ἑλληνικὸν λαόν.
Ὅμως ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης λέγει ὅτι δὲν πταίουν μόνον οἱ ἄρχοντες, ἀλλὰ καὶ ὁ λαός. Καὶ ἀναφέρει ἕνα συγκλονιστικὸν γεγονός ποὺ συνέβη ἐπὶ Αὐτοκράτορος Φλαβίου Φωκᾶ (602 - 610), γνωστοῦ διὰ τὴν σκληρότητά του καὶ ἀκολασίαν του.Ὅταν Φωκᾶς μὲ τὸν Βονόσον (ὑπουργόν του) ἐβασάνιζον τὸν λαόν μὲ διωγμοὺς καὶ αἱματοχυσίας, κάποιος εὐλαβὴς γέρων εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἔχων παρρησίαν εἰς τὸν Θεὸν ἔλεγε μὲ ἁπλότητα: «Κύριε, γιατὶ ἔκανες τέτοιον Βασιλέα;».
Κάποια, στιγμή, ἤκουσε φωνὴν ἐκ Θεοῦ ποὺ ἔλεγε: «Διότι δὲν εὑρῆκα ἄλλον χειρότερον». Ἐπιβεβαιώνεται λοιπὸν καὶ σήμερον ὁ προφήτης Ἰερεμίας, ποὺ λέγει (γ/, 15)«θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντας συμφώνως πρὸς τὰς καρδίας σας».
ὅπως λέγει λαόςμας «κατὰ τὸν λαὸν καὶ οἱ ἄρχοντες».

“ O. T. “

ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΑΤΟΝ ΘΑΥΜΑ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑΝ ΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ ΤΩΝ Β. ΠΡΟΑΣΤΕΙΩΝ


Ἀπὸ ἀξιόπιστο γνωστό μου, πιστὸ χριστιανό, πληροφορήθηκα ἕνα
θαυμαστὸ γεγονὸς, ποὺ ἔλαβε χώρα πρὸτινος στὰ βόρεια προάστεια
τῶν Ἀθηνῶν σὲ παλαιό, παραδοσιακὸ φαρμακεῖο.
Ὅταν ὁ φαρμακοποιὸς συμπλήρωσε τὸ χρόνο τῆς ἐπαγγελματικῆς
σταδιοδρομίας του καὶ ἐπρόκειτο νὰ συνταξιοδοτηθεῖ, παρέδωσε τὸ
φαρμακεῖο στὸ γιό του, ἐπίσης φαρμακοποιό. Ἐκεῖνος ἀνακοίνωσε
στὸν πατέρα του ὅτι θὰ τὸ ἀνακαινίσει, γεγονὸς ποὺ ἔγινε
πραγματικότητα. Στὴν ἀνακαίνισή του ὅμως συμπεριέλαβε καὶ μία
ἀσεβῆ πράξη. Ἀποκαθήλωσε ἀπὸ τὴν περίοπτη θέση τὴν εἰκόνα τοῦ
Χριστοῦ, ποὺ εὐλαβικὰ εἶχε τοποθετήσει ὁ πατέρας του, καὶ τὴν
ἔβαλε σὲ ἕνα συρτάρι τοῦ φαρμακείου. Ὅταν τελείωσε ἡ ἀνακαίνιση,
ὁ «προοδευτικός», νέος φαρμακοποιός, δὲν θεώρησε σκόπιμο νὰ
ἐπανατοποθετήσει τὴν εἰκόνα ἐκεῖ πού, πρίν δεκαετίες, τήν εἶχε βάλει
τὸ πατέρας του, ἀλλὰ τὴν ἄφησε κρυμμένη στὸ συρτάρι. Συνέβη ὅμως
κάποια νύχτα διανυκτέρευσης τοῦ φαρμακείου του ἕνα ἔκτακτο, δυσάρεστο
περιστατικό, νὰ τοῦ θυμίσει τὴν ἀσεβῆ πράξη του πρὸς τὴν εἰκόνα τοῦ
Χριστοῦ, ποὺ εἶχε ἀποκαθηλώσει. Μία νεαρή, σὲ προχωρημένη νυχτερινὴ
ὥρα, χτύπησε τὴν πόρτα τοῦ φαρμακείου. Ὁ φαρμακοποιὸς ἄνοιξε μία
μικρὴ θυρίδα, πού ἔχει στὴ θύρα εἰσόδου, γιὰ λόγους ἀσφαλείας καὶ τὴ
ρώτησε τί θέλει. Ἐκείνη τοῦ εἶπε:
– Παρακαλῶ νὰ μοῦ δώσετε κάποιο καταπραϋντικὸ φάρμακο, γιὰ τὴ μητέρα
μου, ποὺ ἔχει ταραχὴ καὶ σπασμοὺς, γιὰ νὰ ἠρεμήσει. Ὁ φαρμακοποιὸς
νυσταγμένος τῆς ἔδωσε ἕνα φιαλίδιο μὲ φάρμακο καὶ πῆγε νὰ καθίσει.
Ξαφνικὰ ὅμως σηκώθηκε ταραγμένος, γιατί κατάλαβε ὅτι ἀπρόσεκτα εἶχε
Κάνει ἐγκληματικὸ λάθος. Τῆς εἶχε δώσει δηλητήριο ἀντὶ καταπραϋντικοῦ.
Μὲ τρόμο καὶ κρύο ἱδρώτα ἄνοιξε τὴν πόρτα κοιτάζοντας δεξιὰ ἀριστερὰ
μήπως δεῖ τὴν πελάτισσά του καὶ προλάβει τὸ κακό, ἀλλὰ μάταια, ἐκείνη
εἶχε χαθεῖ μέσα στὴν ἐρημιὰ τῆς νύχτας. Ἔνοιωσε τότε νὰ λυγίζουν τὰ
γόνατά του ἀπὸ ἀγωνία καὶ φόβο γιὰ τὰ δεινὰ ἐπακόλουθα τοῦ
θανάσιμου λάθους του. Ἀπελπισμένος ἔκλεισε τὴν πόρτα καὶ μὲ μεγάλη
ταραχὴ ἄνοιξε τὸ συρτάρι, ποὺ εἶχε καταχωνιάσει τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ
καὶ τὴν ἔστησε ὄρθια μπροστά του, γονάτισε καὶ προσευχήθηκε θερμά.
Ζήτησε ἀπὸ τὸν Κύριο τῆς δόξης νὰ κάνει τὸ θαῦμα του, ὥστε νὰ μὴ γίνει
ἔνοχος ἀπώλειας μίας ζωῆς. Γεμάτος τύψεις καὶ ἀναγνωρίζοντας τὴν ἀσεβῆ
πράξη του, νὰ ἀποκαθηλώσει τὴν εἰκόνα, ζητοῦσε συγγνώμη ἀπὸ τὸ Θεὸ
καὶ κοίταζε τὴ θέση, ποὺ ἔμενε γυμνὴ ἀπὸ τὴ θεία παρουσία της. Ξαφνικὰ
ὅμως ἡ πόρτα τοῦ φαρμακείου ξαναχτύπησε. Σηκώθηκε νὰ δεῖ ποιὸς εἶναι,
ἀνοίγοντας τὴ γνωστὴ θυρίδα. Καὶ ἔκπληκτος, ὢ τοῦ θαύματος (!) βλέπει τὴ
νεαρὴ πελάτισσά του, ποὺ εἶχε φύγει πρὶν λίγα λεπτά, νὰ τοῦ λέει:
– Μὲ συγχωρεῖτε ἀλλὰ γλίστρησα καὶ ἔπεσα. Τὸ μπουκαλάκι μὲ τὸ φάρμακο,
πού μοῦ δώσατε ἔσπασε. Παρακαλῶ νὰ μοῦ τὸ ξαναδώσετε!
Ὁ φαρμακοποιὸς σταυροκοπήθηκε καὶ ἀναφώνησε:
Δοξασμένο τὸ ὄνομά Σου Χριστέ μου. Σὲ εὐχαριστῶ. Καὶ ἔσπευσε νὰ
ἐξυπηρετήσει τὴ νεαρὴ, ποὺ τοῦ εἶχε φέρει τὸ θεῖο μήνυμα τοῦ θαύματος τοῦ
Κυρίου, στὴν εἰκόνα τοῦ ὁποίου θερμά, ὁλόψυχα καὶ ἐν μετάνοιᾳ εἶχε
προσευχηθεῖ. Ὁ Θεός, ποὺ θέλει, «πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν
ἀληθείας ἐλθεῖν», ἐπέτρεψε νὰ γίνει τὸ θαῦμα Του, διότι ὁ νέος φαρμακοποιὸς
δὲν εἶχε κακὴ προαίρεση, ἀλλὰ ἦταν θῦμα τῆς ἀσεβοῦς «ἐξέλιξης» καί τοῦ
εἰκονομαχικοῦ πνεύματος τῶν καιρῶν μας. Μετὰ τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονός,
ὁ φαρμακοποιὸς τοποθέτησε εὐλαβικὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στὴ
θέση της, ὅπου καί στολίζει πλέον, μὲ τὴν ἱερὴ λαμπρότητα τοῦ θείου
προσώπου της, τὸ φαρμακεῖο τῶν βορείων προαστείων.
«Τὴν ἄχραντον εἰκόνα Σου προσκυνοῦμεν ἀγαθέ...»,
«Βασιλεῦ τῆς δόξης»!

ΠΑΠΑΣ–ΠΑΠΙΣΜΟΣ: ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Τοῦ Μοναχοῦ Ἀβραὰμ Ἁγιορείτου

Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ Πάπας καὶ οἱ «σὺν αὐτῷ» ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν
Ὀρθόδοξη Πίστη (1054) ἔπαψαν νά εἶναι χριστιανοί. Ὁ παπισμὸς εἶναι
αἵρεση γιʼ αὐτὸ οὔτε χάρη ἔχει οὔτε μυστήρια. Γιʼ αὐτὸ ἡ Δύση δὲν εἶναι
χριστιανικὴ, ἀλλὰ αἱρετική. Ἀπὸ τὸ 1054 μέχρι σήμερα ἡ ἀλαζονεία τοῦ
πάπα χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ ἀθέμιτα μέσα, γιὰ νὰ δημιουργήσει μία
παγκόσμια θρησκευτικὴ ἡγεμονία. Κατὰ τὸν 12ον αἰώνα δημιούργησε τὴν
Ἱερὰ ἐξέταση, ἡ ὁποία λειτούργησε μέχρι καὶ τὸν 19ον αἰώνα. Ἡ Ἱερὰ
Ἐξέταση εἶναι μία Ἱστορία γεμάτη ἀδικίες φοβερὰ μαρτύρια καὶ φρικτοὺς
θανάτους. Τὰ ἑκατομμύρια θύματα τῶν παπικῶν ἐμαρτύρησαν μὲ τὸν
σκληρότερο τρόπο. Ἐσφάγησαν ἢ ρίχτηκαν ζωντανοὶ στὴν πυρά,
ὁδηγήθηκαν στὴν ἀγχόνη καὶ πολλοὶ πέθαναν ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὴ δίψα.
Τὰ βασανιστήρια τῶν παπικῶν ἦταν φρικτώτερα ἀπὸ αὐτὰ τοῦ Νέρωνα
καὶ τῶν ἄλλων διωκτῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ. Στην  ἵδρύση τῆς παγκόσμιας
θρησκευτικῆς ἡγεμονίας του ὁ Πάπας-παπισμός, βρίσκει ἀνίκητο
ἐμπόδιο τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, γιʼ αὐτὸ αἰῶνες τώρα
προσπαθεῖ νὰ ἐπιτύχει τὸν ἀφανισμό τους. Ὁ παπισμὸς καθὼς
ἐσυμμάχησε μὲ τὸν Τουρκισμὸ καὶ τὸν Ἑβραϊσμό, ποὺ τοὺς ἑνώνει τὸ
κοινὸ μῖσος κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, κατάφερε μὲ τὶς
σταυροφορίες καὶ τὴν ἀποδυνάμωση τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας
τὴν ἅλωση τελικὰ ἀπὸ τούς Τούρκους. Κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ἑνετοκρατίας
καὶ Φραγκοκρατίας (παποκρατίας) στὴν Ἑλλάδα, ἡ βαρβαρότητα τῶν
παπικῶν κατακτητῶν ἦταν κατὰ πολὺ χειρότερη αὐτῆς τῶν Τούρκων.
Πολλοὶ Ἕλληνες εἶχαν ὑποστεῖ μαρτυρικὸ θάνατο στὴν πυρὰ ἀπὸ τοὺς
παπικούς. Τὸ βατικανὸ συμμάχησε καὶ συνεργάστηκε μὲ τὸν
Ναζισμὸ-φασισμὸ (Χίτλερ-Μουσολίνι) καὶ τὰ θύματά του· μόνο στὴν
Κροατία ἦταν 800.000 Ὀρθόδοξοι Σέρβοι, ποὺ κατακρεουργήθηκαν μαζὶ
μὲ τὰ γυναικόπαιδα, μὲ τὸν πιὸ ἄγριο τρόπο. Παπισμός. Ἰδοὺ ὁ ἄλλος με-
γάλος ἐχθρός τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας.

ΠΑΝΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ


Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΕΧΕΙ χαθεί πια η ευαισθησία απέναντι στήν κυριαρχούσα
αμαρτία. Οι άνθρωποι δεν ενοχλούνται, δεν αγανακτούν και
δεν πικραίνονται από το γεγονός ότι δίπλα τους συμβαίνουν
φοβερά πράγματα. Τα έχουν συνηθίσει και τα αποδέχονται.
Έχουν χαλαρή συνείδηση.Όλα πια επιτρέπονται και εύχονται να
έχουν υγεία για να τα απολαμβάνουν! Τι κατάπτωση!
Για τους πολλούς το ψέμα, η αδικία, η κλοπή, η πορνεία, η μοι-
χεία, η πλεονεξία και η δολιότητα δεν είναι κάτι σπουδαίο και απα-
γορευμένο.Έτσι κάνουν όλοι, υποστηρίζουν αφελώς. Γι᾽ αυτό και
φτάσαμε στο χείλος της αβύσσου. Δεν τολμάς πια να πεις κάτι δια-
φορετικό, χριστιανικό. Να μιλήσεις για την αλήθεια, τη δικαιοσύ-
νη, την ελεημοσύνη, την αγνότητα, την παρθενία, την εγκράτεια,
την ολιγάρκεια και την ειλικρίνεια. Τό θράσος περισσεύει. Η αναι-
σχυντία είναι κοινό γνώρισμα. Επαινούν οι σύγχρονοι άνθρωποι
αυτόν που ζει και δραστηριοποιείται χωρίς να έχει οδηγό τις εντο-
λές του Θεού.
Η ανηθικότητα έγινε καθεστώς. Ο σχέσεις των νέων είναι κοι-
νά αποδεκτές. Οι συζυγικές σχέσεις συνυπάρχουν με τις εξωσυ-
ζυγικές. Δύο άντρες η γυναίκα και δύο γυναίκες ο άντρας. Τα δια-
ζύγια καθημερινά. Ξεμωράθηκαν και οι άνθρωποι της τρίτης ηλι-
κίας με τις αλλοδαπές οικιακές βοηθούς. Τάα παιδιά τους πληρώ-
νουν αυτές τις γυναίκες για να τους περιποιούνται, αποφεύγον-
τας τά ίδια την παρουσία των γονέων τους στα δικά τους σπίτια. Γί-
νονται καί απίθανοι γάμοι. Χάθηκε πια και η στοιχειώδης αξιοπρέ-
πεια.
Δυστυχώς, αυτή η κατάσταση δεν παρατηρείται μόνο στις με-
γάλες πόλεις. Παντού το ίδιο συμβαίνει. Οι συνήθειες της πόλης
έφθασαν και στο πιο απομακρυσμένο χωριό, όπου βλέπεις κάποι-
ον μόνιμο κάτοικο να έχει κοντά του, στο σπίτι του, μια αλλοδαπή
γυναίκα πολύ μικρότερή του και να μη αισθάνεται την παραμικρή
ντροπή. Και δεν τολμάει κανείς να του κάνει την παρατήρηση. Και
το φοβερότερο! Έρχονται τα παιδιά του και τα εγγόνια του και
χαιρετούν εγκαρδίως τη νέα μητέρα και τη νέα γιαγιά!
Οι ξεφωνημένοι αυτοί άνθρωποι συχνά εμφανίζονται στην κοι-
νωνία ως αξιομίμητοι. Πρωτοστατούν σε εκδηλώσεις, διατυπώ-
νουν αναπτυξιακές θεωρίες, θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα, να
τα εκσυγχρονίσουν και γενικά να προβληθούν οι ίδιοι και να δο-
ξαστούν.


"Ο.Τ"